Nog even over ‘Jager en Prooi’ !

Met ‘Jager en prooi‘ heb ik meegedaan aan de Goeken Award. Niet met geweldig resultaat, mijn verhaal eindigde in de middenmoot.

Inmiddels heb ik ook het jury-commentaar binnen. Enkele soundbites daar uit wil ik graag toch nog even delen, vooral de meer positieve natuurlijk:

“Het concept is leuk gevonden en zou het zeker goed doen in boekvorm, dan kan het wat beter worden uitgewerkt en de gebeurtenissen wat meer ruimte krijgen.”

“Knap verhaal. Er zit meteen spanning in en die bijft bijna gedurende het hele verhaal aanwezig. Daarnaast is er volop actie. Er wordt mooi opgebouwd naar een daverende ontknoping. Het scifi-idee vind ik zeer origineel (ik ben geen kenner) en dat geeft het verhaal een extra dimensie. De personages zijn goed neergezet.”

“Het is wel een spannend verhaal. Tempo in het verhaal ligt erg hoog.”

“Het verhaal leest als een actiefilm, waar ook in ieder scene actie zit.”

“Fantasievol verhaal waarin de protagonist een ‘bad guy’ is.”

“Een verrassend verhaal met duidelijke taal. Hier gebeurt heel veel. Een man met superpower op de vlucht.”

“Apart verhaal, eerder fantasy dan spannend, loopt lekker.”

Boekrecensie ‘Young Mungo’, Douglas Stuart

Nadat ik Shuggie Bain heb gelezen, ben ik maar meteen door gegaan naar dit tweede boek van de Schots-Amerikaanse schrijver Douglas Stuart, nu in het Engels. En wat een fantastisch mooi verhaal is het opnieuw! Indringend, genadeloos, schrijnend, rauw, maar ook oh zo liefdevol. Een recensie op Hebban.nl vat het prachtig samen: “I’m in awe of Stuart’s writing… it hurts, it’s lovely, its painful but at the same time so tender.

Intussen gaat het verhaal over de jonge Mungo Hamilton, natuurlijk opgroeiend in een arbeidersmilieu in Glasgow. Net als Shuggie heeft hij een alcoholische en problematische moeder, waar hij desondanks van houdt. Maar voor de rest is dit verhaal heel anders. Centraal staan een vreselijke vis-vakantie met twee even vreselijke mannen uit de AA-kring van Mungo’s moeder èn de gedoemde opbloeiende relatie van Mungo (als protestant) met (de katholieke) James.

Van het plot zal ik verder maar niets verklappen, maar er ontstaat een schrijnend, dramatisch verhaal dat je meteen bij de strot grijpt en niet meer los laat. Ook omdat de liefde tussen Mungo en James zo prachtig beschreven is: zèlfs als ze ‘stoer’ aandoende gesprekken met elkaar hebben, zie je tussen de regels door de breekbare tederheid…. Echt zo mooi gedaan! En dan is er ook nog de dramatische apotheose, waar ik vooral niets over los zal laten…

Het enige minpuntje is dan nog misschien dat Stuart veel van de dialogen beschrijft in het lokale ‘Glaswegian‘ accent. Dat komt vast de geloofwaardigheid ten goede, maar niet de leesbaarheid. Ik ben wel benieuwd hoe daar in de Nederlandse vertaling mee is omgegaan!

Maar kortom: al met al een fantastisch boek en net als Shuggie Bain komt dit boek ook met stip binnen in mijn favorietenlijst op Hebban.nl!

Nieuw verhaal “Jager en prooi”

Het ‘St.Vincent‘-gegeven intrigeert me nog steeds en daarom ben ik niet alleen aan het proberen mijn manuscript weer een stuk verder te brengen, ik vond het ook eens leuk om een losstaand verhaal in dit StV-universum te schrijven. Specifiek omdat ik graag weer eens mee wilde doen aan de Hebban– verhalenwedstrijd van het spannende verhaal (Eerst Zilveren Strop geheten, nu Goeken Awards).

De laatste keer dat ik daaraan meedeed, was met ‘Istanbul Scam‘ en dat was niet zo succesvol, ik belandde ermee in het hatelijke rechter rijtje. Het verhaal was niet spannend genoeg, was de consensus, en één recencent vond het gegeven wat ongeloofwaardig; een bijzondere opmerking want die scam is me dus echt letterlijk zèlf overkomen!

Maar goed, tijd voor een herkansing dus; een revanche. En inmiddels is duidelijk geworden dat ik met het verhaal de 62e plaats heb gehaald; de middenmoot zeg maar. Nou ja, niet fantastisch, maar we doen het er maar mee… Klik het kleine plaatje aan voor de uitslagen.

Spanning zit er toch genoeg in dit verhaal, zou ik zeggen, want eigenlijk is het hele verhaal een jacht; van jager op prooi. Hoofdpersoon is de Koreaanse poker-ster Gumi, die in Las Vegas opgejaagd wordt. Klik het grote plaatje aan om het verhaal te lezen!

Boekrecensie ‘Salamander’, Thomas Wharton

Dit is een sprookjesachtige en surrealistische vertelling over de jonge boekdrukker Nick Flood, die ergens in de 18e eeuw wordt ingehuurd door de excentrieke Boheemse graaf Ostrov, die een kasteel heeft laten bouwen als een machine, waar geen kamer op dezelfde plaats blijft. Nick moet voor de oude graaf en diens prachtige maar frele dochter Irina, een ‘oneindig boek’ maken.

Dit gegeven intrigeert, maar is toch onvoldoende om de aandacht vast te houden. Het verhaal meandert eigenlijk maar een beetje richtingloos verder en ik miste node vaart. Daarom toch niet echt een succes… Ik heb ’t ook niet helemaal uitgelezen. Als je heel vilein wil zijn zou je kunnen zeggen dat Wharton hier zèlf een oneindig boek mee heeft geschapen; tot het einde ben ik immers nooit geraakt. Je zou bijna zeggen dat hij het zo bedoeld heeft…

Tv-recensie ‘Beef’

Deze Netflix-serie gaat over een simpele verkeersfittie die volledig uit de klauwen loopt. Nu ben ik zelf ook ooit ‘slachtoffer’ geweest van een verkeers-fittie (ík!), dus ik kan me er zeker enigzins toe relateren. En dat maakt dat de serie een intrigerend beginpunt heeft.

En het blijft gelukkig ook intrigerend, daarvoor zorgt filmmaker Yuen wel! Het beginpunt leidt tot een heerlijk eigenzinnige serie vol bizarre ontwikkelingen, die soms ronduit komisch zijn, maar die ook je echt weten te raken. Zo lijkt de serie wel wat op die andere Aziatische hoogvlieger: “Everything, everywhere, all at once“, óók omdat ook hier de hoofdrolspelers van Aziatische komaf zijn: de briljante Ali Wong en Stephen Yeun (Glenn uit The Walking Dead). Zij spelen resp. de geprivilegieerde, in het kunstwereldje rondwarende Amy, en de gedeprimeerde Danny, die met een klusbedrijf het hoofd boven water probeert te houden. Maar naarmate hun conflict escaleert, blijken ze meer gemeen te hebben dan gedacht!

Alles komt samen in een heerlijke apotheose en zo is dit een hele sterke serie al met al! Kijken!

Boekrecensie ‘Shuggie Bain’, Douglas Stuart

Soms zijn er boeken die je meteen bij de keel grijpen en die je niet meer loslaten. Dit is wat mij betreft zo’n boek: wat een vertelkracht, wat een schrijnend dramatisch verhaal, wat een onvergetelijke personages en wat een karrevracht aan prachtige messcherpe observaties wordt er over je uitgestort.

Hoofdpersoon in dit boek is natuurlijk het jongetje Shuggie Bain, dat in armoede opgroeit in het Glasgow van het Thatcher-tijdperk, als zoon van een drankzuchtige moeder en grotendeels afwezige vader. Maar ook lees je veel passages vanuit het gezichtspunt van al die mensen om Shuggie heen. Een wel heel los gehanteerd alwetende-verteller-perspectief dus, constateert de amateur-schrijver in mij. Maar hier stoorde die vertelstijl me geen moment, want, oh: wat zet Douglas Stuart zijn verhaal sterk neer! Je leeft intussen erg mee met de opgroeiende Shuggie. Met alles wat hij moet doorstaan, is hij ook nog ‘anders’ en worstelt hij met zijn seksuele identiteit.

Het boek deed me soms erg denken aan ‘De as van mijn moeder‘ van Frank McCourt, dat ook al ging over een jongen die in armoede opgroeit, waar alcoholisme nooit ver weg is en waar een sterke moeder-zoon-relatie centraal staat.

Kortom kan ik alleen maar lovend zijn over dit boek. Vrolijk is het misschien allemaal niet, maar meeslepend des te meer: ook omdat het zo bijzonder is dat een zo rauw en grimmig verhaal, met zoveel liefde is geschreven! Kortom: een boek dat ook meteen toetreedt in mijn lijst van favoriete boeken op mijn Hebban-account!

Boekrecensie ‘De eeuw van mijn vader’, Geert Mak

Dit is één van de weinige boeken van Mak die ik nog niet gelezen heb; ooit begon ik met zijn boek over ‘hoe God verdween uit Jorwerd’ en sindsdien is geen enkel boek van hem me ooit tegengevallen. Zijn boek ‘In Europa‘ heb ik zelfs in de top5 van Nederlandse klassiekers opgenomen.

En ook dit boek stelt geenszins teleur. Sterker nog; misschien is dit wel ècht zijn beste van allemaal. Mak verknoopt prachtig zijn eigen familiegeschiedenis (en dan nog met name die van zijn vader) met die van de 20ste eeuw. En dat levert een prachtig invoelbaar document op van hoe die eeuw geweest moet zijn. Misschien met iets teveel aandacht voor tal van religieuze kwesties (Mak is ten slotte een domineeszoon), maar dat mag de pret niet drukken. Werkelijk een monumentaal boekwerk dit!

Het enige dat ik mis (of ben ik de enige?) zijn bijschriften bij de vele foto’s uit Mak’s privé-archief.

Boekrecensie ‘De keuze’, Edith Eva Eger

In dit boek tekent Edith Eva Eger haar levensverhaal op. En dat begint heftig genoeg, als ze als Hongaars-Tsjechische Jood in WOII in de vernietigingskampen terecht komt en het maar ternauwernood overleeft.

Maar dan is de worsteling nog niet voorbij: in de VS blijft haar verleden haar parten spelen. En zo ontplooit ze zich pas op latere leeftijd tot universitair geschoold psycholoog, die overal haar boodschap uitdraagt: wat je ook is overgekomen, uiteindelijk heb je zelf de keuze hoe je hiermee om gaat. Boeiend levensverhaal van de ‘Anne Frank die wel overleefde’.

Boekrecensie ‘De eerlijke vinder’, Lize Spit

Dit boekenweek-geschenk vertelt het verhaal over hoe er een vriendschap ontstaat tussen de op school weinig populaire en wat quirky jongen Jimmy en een jongetje uit een vluchtelingen-gezin, Tristan. Jimmy gaat het als zijn taak zien om hem en diens familie voort te helpen, ten minste: de tijd dat hij niet bezig is om zijn flippo-verzameling te vervolmaken. Maar als het gezin dreigt te worden uitgezet, wordt aan Jimmy wel iets heel veel gevraagd. Iets dat (natuurlijk) gedoemd is te mislukken.

Lize Spit heeft een heel aardig boekenweekgeschenk geschreven, dat vlot wegleest, maar eerlijk gezegd toch ook wel wat weinig opmerkelijk is. Aardig, maar niet geweldig.