Recensie ‘House of Cards’, seizoen 1

Jawel hoor, na de afgeronde series The Sopranos, Dexter, Breaking Bad en de nog lopende series The Walking Dead en natuurlijk Game of Thrones, heb ik eindelijk weer een nieuwe serie ontdekt die zeer, zeer de moeite waard is!

House of Cards is een bewerking van een Engelse serie waar ik jaren geleden ook al iets van heb gezien. Om die reden wist ik al enigszins waar het over ging: over een gehaaide politicus die zich -met behulp van alle denkbare smerige trucjes- opwerkt in de politieke geledingen. En dat is verdomde interessant! Kevin Spacey zet de hoofdpersoon Frank Underwood, congreslid in de Amerikaanse politiek, briljant neer, maar wat deze serie vooral tot een wat mij betreft daverend succes maakt is het ingenieuze en altijd verrassende plot. Ik ben in ieder geval zeer enthousiast. Een top-serie, waarvan ik seizoen 2 en 3 ook zeker ga kijken!

Teaser van mijn verhaal ‘Het Goud van Maximiliaan’ 3#4

Veel van mijn eigen schrijfsels zijn geïnspireerd op verhalen die ik zelf gelezen heb. Soms is dit heel lastig te duiden, maar bij het verhaal ‘Het Goud van Maximiliaan‘ heb ik dit expres zo duidelijk mogelijk gehouden. Om die reden ben ik er bij dit verhaal niet van teruggeschrokken om bepaalde elementen rechtstreeks in mijn verhaal te transplanteren. Als teaser voor mijn nieuwe verhaal geef ik aan wat onder meer een inspiratie vormde.

XIII, 17, Het Goud van Maximiliaan, Jean van Hamme

‘Het Goud van Maximiliaan’ is een episode van deze ijzersterke stripserie, ook alweer van Jean van Hamme. Dezelfde Van Hamme overigens die me het idee gaf voor de wijze waarop de ‘Naamloze’ zich uiteindelijk toont aan Miksa, zie mijn verhaal ‘Monologen van een onsterfelijke, deel 4’.
XIII begint hetzelfde als de Bourne-cyclus van Ludlum (hoofdpersoon met geheugenverlies blijkt centrale rol te spelen in spionageplot), maar wijkt al snel volledig af. Wat volgt is een boordevol verhaal dat met moeite in een 21 delen lange stripserie is gepropt, vol mogelijke identiteiten van onze ‘XIII’, intriges rondom de US-president, stambomen, afzakkertjes naar de bananenrepubliek Costa Verde en dus… zelfs de zoektocht naar een goudschat uit Mexico.
Dit laatste element uit deze serie heb ik dus voor een deel gekopieerd voor mijn eigen verhaal, dat ik verder ook dezelfde naam gegeven heb…

Teaser voor mijn verhaal ‘Ieder het zijne’ 9#10

Chery Langley DefAls ‘teaser‘  voor mijn ‘lange korte verhaal’ ‘Ieder het zijne’ een beschrijving van één van de personages:

Chery Langley

Als kind wilde Chery (die toen nog Brittany heten) een prinsesje worden. En later wilde ze model, of zangeres worden. Of mode-ontwerpster.

Maar al snel bleek dat Chery een nare eigenschap had: een voorliefde voor foute vriendjes. Vriendjes die haar bijvoorbeeld mishandelden. Vriendjes die haar hielpen aan de heroïne en andere drugs.

Toen ging het al snel van kwaad naar erger. Ze raakte verslaafd. Ze belandde in nachtclubs en vervolgens in exclusieve bordelen om haar levensstijl te kunnen blijven bekostigen. Allemaal erg jammer, want Chery is eigenlijk best wel een slimme meid die veel beter had gekund…

Filmrecensies maart-april 2014

Wederom van goed naar slecht:

The Dallas Buyers Club | Indrukwekkende film over Ron, een ruwe cowboy die aan bull-riding doet. Het is de vroege jaren 80 als hij aids krijgt en op zoek moet naar de medicijnen die er dan nog niet zijn. Hij besluit het over de grens in Mexico te zoeken en begint zelfs een handeltje voor andere aids-patienten. En hierbij ontwikkelt steile redneck Ron een ongedachte vriendschap met de transseksuele Rayon. De film is indringend en het acteerwerk van Matthew McConaughey en Jared Leto is zonder meer indrukwekkend. Topfilm!

Nebraska | Deze kostelijke road-movie gaat over de hoogbejaarde Woody, die niet helemaal 100% meer is op fysiek en geestelijk vlak. Hij is ervan overtuigd dat hij een miljoen dollar heeft gewonnen, als hij zo’n reclame-vodje heeft gekregen die gouden bergen belooft. De koppige oude knar is vastbesloten naar het hoofdkantoor in Lincoln, Nebraska te reizen om zijn rechtmatige prijs te incasseren. Uiteindelijk besluit zijn zoon David om hem maar te brengen, hopend op een soortement verzoening met zijn weinig liefdevolle en alcoholische vader. Dit alles leidt tot een boeiende en soms zeer grappige film, bijvoorbeeld die scene waarin David’s verbitterde moeder op het kerkhof heel fijnzinnig haar hele gestorven familie nog een trap na geeft. Kostelijke film!

Inside Llewyn Davis | De Coen-broertjes hebben natuurlijk een aantal geweldige films op hun naam staan. Ook deze laatste worp van hun is goed, maar niet geweldig. Het verhaal gaat over een folk-zanger in de jaren 70, op wiens muziek eigenlijk niemand zit te wachten. Hij leidt daarom een armetierig bestaan, al couch-surfend tussen zijn kleine vriendenschare. Het verhaal wordt mooi in beeld gebracht, maar is eigenlijk wel heel erg deprimerend. Zeker als Llewyn. vlak voor hij besluit maar weer een gewoon baantje te nemen, nog even in elkaar wordt getimmerd door iemand wiens vrouw hij beledigd zou hebben.

Rockin’ on Heavens Door | Na ‘The War of the Arrows’ heb ik nog maar eens een Koreaanse film bekeken, en ook nu werd ik niet teleurgesteld. Dit is gewoon een prima verteld verhaal over hoe de verwende popster Chong-ui, die na een zoveelste misdraging ‘community service’ opgelegd krijgt, belandt in een hospice. Natuurlijk gedraagt hij zich eerst nogal onaangepast. Maar langzaamaan leert hij de doodzieke en stervende mensen beter kennen en begint hij te leren wat de waarde van het leven is. Alhoewel misschien weinig origineel, is de film wel met liefde gemaakt en daardoor uitstekend vermaak.

The Grudge Match | Als Hollywood-fossielen Robert ‘Raging Bull’ de Niro en Sylvester ‘Rocky’ Stallone  een nieuwe boksfilm maken, lijkt dit een ‘recipe for disaster’. Maar toch is deze film prima te genieten, vooral omdat beide heren voldoende zelfspot aan de dag leggen. Ze spelen twee oude knarren die al tijden gestopt zijn als boksers, maar die het nog steeds niet kunnen verteren dat hun onderlinge strijd onbeslist is gebleven (score: 1-1). Daarom besluiten ze een laatste keer het gevecht aan te gaan. Het leidt tot een prima film, met veel geestige momenten. Zoals bijvoorbeeld een scene waarin Sylvester een restaurant inloopt en à la Rocky al wil beginnen de karkassen in de koelcel te gebruiken als boksbal, voor zijn trainer hem vraagt of die gek geworden is of zo: ze komen alleen maar hier om een hapje te eten! Zeer genietbare film…

47 Ronin | Deze film probeert om een epische heldenepos te zijn over de legendarische groep samurai die na de dood van hun meester op zoek zijn naar wraak en eerherstel. Aan de pompeuze gedragen muziek en soms prachtige beelden, dynamische actie-scenes en zelfs de mooie kostumering zal het niet liggen, maar toch slaagt de film daar geen moment in. Ligt het aan Keanu ‘Neo’ Reeves, die niet bepaalt overtuigt als de zonderlinge eenzame held? Of komt het omdat die voor ons westerlingen wel heel melodramatische massa-harakiri aan het eind nogal overdreven pathetisch aankomt? Hoe dan ook vond ik dit niet bepaald een goede film.

Getaway | De hoofdrolspeler in deze film is Ethan Hawke, op zich een prima acteur. Maar zelfs hij kan deze zeer zwakke film niet redden. Tenzij je graag anderhalf uur lang wil kijken naar auto-achtervolgingen in nota bene Sofia, Bulgarije. Hawke is een voormalige coureur die onder dwang van een sinistere bad guy die zijn vrouw heeft gegijzeld, allerlei opdrachten moet uitvoeren in een gepantserde supercar. Onderweg krijgt hij hulp van een pittig meisje, van wie deze auto blijkt te zijn. Het plotje is nogal ridicuul en leidt tot een redelijk vergezocht einde. Flutfilm.

Boekrecensie ‘Dominion’, C.J. Sansom

In de kern doet dit boek hetzelfde als mijn korte verhaal ‘Een ondenkbaar scenario’, in de zin dat het een alternatieve geschiedenis presenteert van het verloop van de Tweede Wereldoorlog. Draaide mijn verhaal er kortweg om dat Nazi-Duitsland de oorlog gewonnen had, Sansom presenteert een zo mogelijk nog duisterder scenario. Hierin sluiten zowel Engeland als Frankrijk na het Duinkerken-debacle in 1940 een vrede met Nazi-Duitsland en verworden ze hierna tot al even naargeestige fascistische staten. Hiernaast is de oorlog wereldwijd anno 1952 nog steeds niet beëindigd, want waar de Duitsers zijn verzand in een eindeloze en gruwelijke oorlog tegen de Russen, gebeurt de Japanners hetzelfde in hun veroveringsoorlog tegen China.

Hoe duister het scenario dat Sansom dus ook is, interessant is het zeker. En met name dat deed me doorlezen, want het plot dat Sansom hierbinnen opbouwt, wikkelt zich nogal traag af en is ook niet erg interessant. Het draait allemaal om een wetenschapper, Frank Muncaster, die een nogal onduidelijk geheim te horen krijgt van zijn inmiddels in Amerika wonende broer. De toch al labiele Frank draait door en belandt in het gekkenhuis, maar wordt vervolgens het doelwit van zowel de ‘Resistance’ (geleid door de oude Churchill) als de Gestapo/SS.

Het leidt allemaal tot een niet bijster boeiende plot en bovendien is de aard van het geheim een beetje een afknapper. Ik had gehoopt op iets sensationeels, maar dat blijft een beetje uit… Hiermee is dit boek half geslaagd: een zeer boeiende setting maar een niet zo boeiend verhaal.

Teaser van mijn verhaal ‘Het Goud van Maximiliaan’ 2#4

Veel van mijn eigen schrijfsels zijn geïnspireerd op verhalen die ik zelf gelezen heb. Soms is dit heel lastig te duiden, maar bij het verhaal ‘Het Goud van Maximiliaan‘ heb ik dit expres zo duidelijk mogelijk gehouden. Om die reden ben ik er bij dit verhaal niet van teruggeschrokken om bepaalde elementen rechtstreeks in mijn verhaal te transplanteren. Als teaser voor mijn nieuwe verhaal geef ik aan wat onder meer een inspiratie vormde.

The Sisters Brothers, Patrick DeWitt

Van sommige boeken verwacht je in eerste instantie niet zo heel veel, maar verrassen je dan aangenaam. ‘The Sisters Brothers’ is er een in die categorie. Een heerlijk origineel verhaal over twee broers die door hun baas, ‘The Commander’, op pad worden gestuurd om ene Hermann Kermit Warm te vermoorden. Het verhaal biedt een bonte parade aan buitenissige, grappige en soms ook heel aandoenlijke personages, is een aaneenschakeling van kostelijke scenes en biedt ook nog eens een mooi plot.
Uit dit boek heb ik het idee geleend dat je met chemicaliën in het water naar goud in een rivierbedding kunt zoeken. De tweede naam ‘Kermit’ van Marcus Dench is een verwijzing naar de prospector, de eerder genoemde Mr. Warm. Maar ook de namen Sisters en DeWitt laat ik in mijn verhaal terugkomen…

Teaser voor mijn verhaal ‘Ieder het zijne’ 8#10

Torsten Wetterau DefAls ‘teaser‘  voor mijn ‘lange korte verhaal’ ‘Ieder het zijne’ een beschrijving van één van de personages:

Torsten ‘The Phantom’ Wetterau

Torsten Wetterau is zo’n man waarover heel veel verhalen de ronde gaan, maar waarover we maar heel weinig dingen met zekerheid weten.

Okee, we weten dat hij een albino van Duitse origine is en een geschiedenis heeft in het leger bij de commando’s. We weten ook dat hij in New York een soort huurling is geworden voor het type zaakjes die  het daglicht vaak niet kunnen verdragen.

Wat die zaakjes zijn, is niet geheel duidelijk. Maar uit alle verhalen die de ronde gaan, kunnen we wel iets afleiden uit zijn werkwijze. Die is, kortweg, extreem bruut en gewelddadig. Om die reden geldt dan ook in de New Yorkse onderwereld het adagium: ‘Don’t Fuck with the Phantom!

Recensie ‘The Walking Dead’ seizoen 4

‘The Walking Dead’ is momenteel nog de enige lopende serie die ik (naast het geweldige ‘Game of Thrones’ natuurlijk) ben blijven volgen. Dat komt met name omdat de karakterontwikkeling van de serie sterk blijft. In dit vierde seizoen zit de hele groep rond Rick aanvankelijk redelijk beschut in hun voormalige gevangenis. Voor de Governor, een oude bekende uit seizoen 3, hier bruut een einde aan maakt en de hele groep verspreid raakt. En zo volgen we in het tweede deel van dit seizoen in een soort raamvertelling de belevenissen van alle belangrijkste hoofdpersonen, naast Rick natuurlijk ook onder meer Daryl, Michonne, Glenn, Beth, Maggie en Carol. En dit blijft toch gewoon boeiend, alhoewel de zwaktes van de serie (het eeuwige gedraal door die eindeloze bossen èn de soms wel heel gore zombie-scenes) wel steeds duidelijker naar voren komen.

Het seizoen eindigt in ieder geval sterk, als zo’n beetje iedereen samen komt in de ‘veilige haven’ Terminus (let op die aanhalingstekens). Het levert meteen een knots van een cliff-hanger voor het volgende seizoen op. Een seizoen waarvan ik wel hoop dat hierin het verhaal ècht een keer verder wordt gebracht, want dat is nu echt nodig!

Teaser voor mijn verhaal ‘Het Goud van Maximiliaan’ 1#4

Veel van mijn eigen schrijfsels zijn geïnspireerd op verhalen die ik zelf gelezen heb. Soms is dit heel lastig te duiden, maar bij het verhaal ‘Het Goud van Maximiliaan‘ heb ik dit expres zo duidelijk mogelijk gehouden. Om die reden ben ik er bij dit verhaal niet van teruggeschrokken om bepaalde elementen rechtstreeks in mijn verhaal te transplanteren. Als teaser voor mijn nieuwe verhaal geef ik aan wat onder meer een inspiratie vormde.

Largo Winch 1, de Erfgenaam, Jean van Hamme

Ik was (vooral) vroeger een fan van strips en deze serie van de Belgische scenarist Jean van Hamme vond ik erg geslaagd, overigens net als bijvoorbeeld de serie Thorgal . Het Joegoslavische weesje Largo wordt door zijn verre oom Lario Winch, een steenrijke magnaat, benoemd tot erfgenaam. Maar tijdens zijn training merkt de barse Lario dat Largo een eigenzinnig mannetje is.
Mijn personage Sterling Dench is natuurlijk geïnspireerd op de oude Winch. Verder heet mijn eerste hoofdstuk ook ‘ De Erfgenaam’. Maar verder zijn ook de thema’s van het zoeken naar een opvolger, het bieden van een unieke kans aan een wees en ten slotte, ja, de glanzende kantoortoren van Winch Building aan de rand van een park dingen die ik heb overgenomen…

Boekrecensie ‘ The Music of Chance’, Paul Auster

Dit is alweer het zevende boek of zo dat ik lees van Auster en nog geen enkele keer ben ik teleurgesteld. Paul Auster is een meesterverteller en zijn verhalen zijn altijd prikkelend en bijzonder. Zo ook in dit boek, dat net als in zoveel andere boeken draait om een man die zich op het randje van de maatschappij bevindt. De hoofdpersoon, Jim Nashe, heeft namelijk een erfenis opgestreken en gebruikt dat om zijn baan op te zeggen en eindeloos Amerika te doorkruizen met zijn nieuwe auto. Tot zijn geld begint op te raken…

Net op dat moment ontmoet hij Jack Pozzi, een begenadigd pokeraar, die denkt flink binnen te kunnen lopen bij een partij tegen twee buitenissige miljonairs, maar niet voldoende geld heeft. Jim Nashe is wel gecharmeerd van dit grofgebekte opdondertje en besluit zijn laatste geld in hem te investeren. Maar of dat verstandig is?

Het eind zal ik nog maar niet verklappen en overigens geeft deze korte samenvatting nog geen inkijkje in alle andere betekenislagen die Auster zoals altijd verweeft in zijn boeken. Maar hoe dan ook: dit is weer een kostelijk boekwerk van Auster, die inmiddels mijn favoriete schrijver is geworden. Geweldig!