Recensie ‘Fargo’, seizoen 1

Ik vermoed dat als me was gevraagd of het een succes zou worden als ‘Fargo’, de cultklassieker van de Coen-broertjes, zou worden omgewerkt tot een serie, ik nee zou zeggen. Maar nu ik seizoen 1 inmiddels helemaal heb gezien, kan ik alleen maar zeggen; hoe fout kan je zijn, want, met één woord: wauw!

De serie is overigens zeker geen kopie van de film. Maar de serie mag dan wel een volledig losstaand verhaal vertellen (op een leuke ode na), het speelt wel duidelijk in een ‘Fargo’-universum. We hebben dus dezelfde sukkelaar met de Zweedse naam die alles in gang zet (Jerry Lundegaard heet nu Lester Nygaard), we hebben dezelfde setting van een winters plattelandsdorp en we hebben dezelfde mollige vrouwelijke politie-agent, die dan wel hoogzwanger mag zijn en nogal koddig oogt, maar wel slimmer is dan wie dan ook.

Maar ook qua stijl lijkt de serie op de film: de eigenzinnige montage, de spitsvondige dialogen en natuurlijk het kostelijke plotje. Neem daarbij een prachtige rol van Martin (Bilbo) Freeman als Nygaard en Billy Bob Thornton als de mysterieuze Lorne Malvo en je hebt gewoon een pareltje van een serie!

Dit eerste seizoen vertelt min of meer een afgerond verhaal, maar wat mij betreft mag seizoen 2 er zeker nog komen, al is het dan weer met iets heel nieuws. Ik ben inmiddels vol vertrouwen dat dit ook weer genieten in het kwadraat wordt! Super-serie!