Boekrecensie ‘Alles is breekbaar’, Neil Gaiman

Van Neil Gaiman had ik eerder het boek ‘De oceaan aan het einde van het pad‘ gelezen, een prachtig verbeeldingsrijk verhaal en deze verhalenbundel ligt heel erg in dezelfde lijn. Gaiman bewijst zich als een uitzonderlijk fantasierijk verteller. Zijn verhalen variëren tussen de genres horror, fantasy en realisme, maar allemaal hebben ze gemeen dat ze tintelen van het vertelplezier. De korte verhalen in deze bundel zijn allemaal spannend, magisch, sinister of dromerig, maar allemaal beslist ongewoon. Ik werd meegevoerd in de verbeeldingsrijke en soms zelfs ronduit ontroerende verhalen. Gaiman bewijst met deze bundel een groots verteller te zijn en een belangrijk hedendaags schrijver. Ik ga zeker nog meer van hem lezen!

Boekrecensie ‘The invention of solitude’, Paul Auster

Dit is het meest persoonlijke boek van Paul Auster dat ik ken (en ik heb inmiddels vrijwel alles van hem gelezen). Het is ook nog eens zijn debuut. Het boek is over het geheel vaak prachtig geschreven, in zijn bekende vloeinde stijl, en ook vaak zeer boeiend en meeslepend.

Het boek bestaat eigenlijk uit twee delen en in het eerste “Portrait of an invisible man” probeert Auster zijn eigen vader te beschrijven. Een man die er eigenlijk nooit leek te zijn, afgesloten leek voor het grootste deel van de wereld. Auster gaat op onderzoek uit op basis van het onbewoonde, met herinneringen volgepakte, huis van zijn pas gestorven vader. Een prachtig beeld is dat het eerste ding wat hij vindt het Fotoboek van de familie Auster is; het boek is echter leeg.

Het tweede deel van het boek (“The Book of Memory”) is moeilijker geschreven en is een lang essay-achtig relaas van Auster die over zichzelf in de derde persoon schrijft. In een associatieve stijl komt van alles voorbij als hij met name nadenkt over de relatie met zijn zoon en de werking van het geheugen. Dit tweede deel is soms toch wel erg taai en hierbij duidelijk het minste.

Maar over het geheel is dit toch een zeer interessant prikkelend boekwerk. Verwacht echter geen ‘normale’ roman…

Recensie ‘The day the world went upside down’, Thomas Olde Heuvelt

Van deze talentvolle, heel interessante schrijver, las ik eerder het beklemmende horror-boek ‘Hex‘, een heksenverhaal dat zich afspeelt onder de rook van … Nijmegen.

En nu dit lange verhaal, waarmee Olde Heuvelt internationaal succes boekte, omdat hij hiermee werd genomineerd voor de pretentieuze Hugo Award, de belangrijkste mondiale sf-fantasy prijs, die Dan Simmons ook meermalen in de wacht sleepte voor SF-klassieker Hyperion.

En die nominatie is naar mijn idee geheel terecht: dit is echt een kostelijk verhaal, waarin Olde Heuvelt heel slim twee zaken mixt: op dezelfde dag dat een jongen wordt gedumpt door zijn vriendin, keert zijn wereld zich niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk om. Het verhaal is vaardig opgebouwd en komt tot een mooi einde. Echt prachtig gedaan! Iedereen die het wil lezen; hier moet je terecht!