Tv-recensie ‘Stranger Things’

Laat ik maar met de deur in huis vallen: dit is echt een kostelijke zeer meeslepende serie. Alles draait om de verdwijning van een jongetje in een Amerikaans dorpje, ergens in de jaren ’80. Diens vrienden, diens broer en de dorpssheriff gaan op onderzoek uit en vinden uit dat alles draait om een ontspoord ultra-geheim overheidsproject, waardoor er een monster uit een andere dimensie is binnen gedrongen. Het verhaal wordt prachtig verteld, heeft een hele fijne sfeer over zich en kent  mooie rollen van onder meer David Harbour, Winora Rider en het jonge meisje (Millie Brown) dat Eleven speelt, een kind met bijzondere gaven dat uit het sinistere onderzoeksinstituut ontsnapt.

strangerthings-1280jpg-19acd4_1280w

De hele serie is ook zonder meer te beschouwen als een prachtige ode aan de jaren ’80, onder meer door de heel slim gebruikte muziek in de film. Ook de filmposter en de vormgeving van de film zijn een duidelijke referentie hiernaar. Maar het is ook een ode aan de avonturen- en horrorfilms uit die tijd, zoals The Goonies, E.T. en Stephen King’s It. En al met al leidt dat tot een serie om je vingers bij af te likken! Eentje die je makkelijk in een lange bingewatch kunt kijken: 8 episodes van 50 minuten, in een lange tv-avond lukt dat best!