Boekrecensie ‘The pier falls’, Mark Haddon

000cb713-300Mark Haddon ken ik reeds van twee hele goede boeken: The Red House, een vlijmscherp familieportret, en ‘The curious incident of the dog in the night‘, over een jongen met Asperger. Dit is dan diens eerste verhalenbundel en dat is wederom smullen. Het eerste verhaal is meteen het titelverhaal en beschrijft hoe op een middag de pier instort in een engelse badplaats. Hierna volgen tal van andere verhalen, bijvoorbeeld over een jongetje die met een vriendje een pistool ontvreemd, maar net zo goed een interpretatie van de klassieke Ariadne sage. Al met al leidt dat tot een zeer imposant boek. Doch, zeker in het Engels, vond ik het wel een behoorlijk pittige leesopgave, want Haddon’s schrijfstijl is zeker niet altijd even makkelijk. Daarom kun je waarschijnlijk beter toch maar gewoon de vertaling lezen. Maar wees verzekerd: dit is literatuur met een hoofdletter L.

Boekrecensie ‘Vechtmemoires’, Joost de Vries

2399456692De schrijver Joost de Vries kan ik zeer waarderen: zowel zijn debuut ‘Clausewitz‘ als zijn tweede roman ‘De republiek‘ vond ik zeer de moeite waard; zelfs in die mate dat ik dat laatstgenoemde boek gewoon maar even heb opgenomen in mijn Top 5 Nederlandse boeken.

En dan nu dit boek. dat kan worden gekenschetst als een verzameling van essays. En dat is wederom genieten! Joost schrijft over van alles: herinneringen uit zijn jeugd en bespiegelingen over zijn eigen leven, zijn mening over het overmatige gebruik van ironie door de jongere generatie en essays over bekende schrijvers, zoals Arnon Grunberg, Hillary Mantel en Tommy Wieringa. Eigenlijk maakt het niet zoveel uit waar Joost over vertelt, hoe dan ook is het bij hem boeiend en wist hij mijn aandacht zeker vast te houden. Zoals ook een kostelijk stuk over hedendaagse (of ja; alweer enigszins gedateerde) pop-cultuur als Jackass en The Walking Dead. Ook het stuk over de film The Grand Budapest Hotel (die ik zelf ook fantastisch vond) was erg sterk. En zo is dit weer een boek om van te smullen. In een paar dagen tijd uitgelezen!

Boekrecensie ‘De asielzoeker’, Arnon Grunberg

Waarom ik precies aan dit boek begonnen ben, is me eigenlijk in retrospect niet helemaal helder meer. Was het omdat ik dit boek heel goedkoop tweedehands op de kop kon tikken? Of omdat ik toch nog een keer wilde kijken of ik mijn vorige, niet geslaagde, ontmoeting met Grunberg’s werk kon ‘rechtzetten’? Ik weet het niet, maar hoe dan ook, had ik me toch beter de moeite kunnen besparen om tijd en energie in dit boek te steken, want ja: Arnon Grunberg gaat ‘m niet worden voor mij.

2284134263Het verhaal gaat over Christian Beck (op zich leuk, eens een naamgenoot tegen te komen, dit gebeurt me zelden), wiens vrouw doodziek wordt. Als laatste daad van opstandigheid (of goedheid?) besluit ze een asielzoeker te trouwen, die hiermee meteen een verblijfsvergunning kan krijgen.Maar eigenlijk is dit basis-gegeven voor Grunberg eigenlijk niets meer dan een kapstokje om al zijn algemenige observaties en aforismen aan op te hangen. Over de aard van het geluk bijvoorbeeld, of de liefde, het leven en de illusie.

Mijn mede-amateurschrijfster José, die ik sprak over dit boek vond juist dit aspect van het boek geweldig: die schmierende zwartgalligheid over het leven, die illusieloosheid van Grunberg, ze vond het heerlijk. Maar ik moet zeggen dat ik hier erg weinig mee kon; ik zoek in een boek een krachtig en goed verteld verhaal en dat vond ik in ‘De asielzoeker’ in ieder geval niet. Jammer. Voor mij is Arnon Grunberg nu over en sluiten! Definitief!