Maand: maart 2017

Dit boek over de ‘kunst van het creatief denken’ werd me aangeraden bij mijn, inmiddels afgeronde, schrijfstudie. Daarom heb ik me er maar eens aan gewaagd.
Om echter niet overtuigd te worden. Niet dat Gilbert niets zinvols te melden heeft, overigens. Zo vertelt ze dat het belangrijk is om voorbij je angst te komen, wat maar al te waar is. En wat me wel aansprak is dat ze ook perfectionisme hieronder schaart (immers: dit is de angst om iets te maken dat niet perfect is). Tevens geeft ze aan dat je schrijven veel meer als roeping dan als carrière zou moeten beschouwen en dat je tijdgebrek nooit als excuus mag opvoeren: een echte schrijver vindt immers altijd tijd. En dan is er natuurlijk de tip dat je niet moet wachten op je muze, maar dat je gewoon de mouwen moet opstropen en aan de slag moet gaan. Dat zijn allemaal hele ware en pragmatische aanbevelingen, die je echter misschien zelf ook wel had kunnen verzinnen.
Even vaak wordt het echter wat al te vaag en zweverig in dit boek. Zoals Gilbert’s notie dat creatieve ideeën rondzweven op zoek naar ontvankelijke creatievelingen die ze willen adopteren. Ideeën die, als je niet thuis geeft, gewoon ‘verderop kijken’. Gilbert vertelt dat ze ooit een idee had over een verhaal dat zou moeten spelen in Brazilië, maar dit nooit uitwerkte. Het verbaasde haar niet dat een collega-schrijfster niet veel later met vrijwel precies hetzelfde idee op de proppen kwam en dit wèl uitwerkte tot een boek. Gilbert vond dit volstrekt vanzelfsprekend. Tja, zo’n opvatting gaat mij dan weer een brug te ver.
Al met al wat dit boek dus toch niet helemaal mijn kop thee. Ik vond het al met al vooral teveel een te zweverig zelfhulp-boek, dat volstaat met aansporingen als: “je kunt het”. En daar kan ik niet zoveel mee…