Dit boek ving mijn aandacht aangezien de blurb wel wat lijkt op mijn eigen roman ‘Het ware paradijs”: jongens gaan op onderzoek naar de dader van een recente moord.
In dit geval praten we dan begin jaren ’60, Brazilië. De beide jongens Eduardo en Paulo vinden in het bos een bruut vermoorde vrouw. Al snel begrijpen ze dat de hoogbejaarde echtgenoot van haar, de plaatselijke tandarts, dit nooit gedaan kan hebben, en gaan ze op onderzoek.
Om al snel op allerlei onverkwikkelijke zaken te stuiten, zeker als ze hulp krijgen van een hoogbejaarde ex-communist. Schrijver Silvestre gebuikt hier zijn verhaal nadrukkelijk als stuk maatschappijkritiek op de misstanden in het Brazilië van die tijd, dat nog maar net Keizerrijk af is en op de vooravond staat van een gewelddadige militaire dictatuur. En die misstanden betreffen vooral het grote verschil tussen arm en rijk en alle misdaden waar die rijke bovenlaag telkens weer mee wegkomen.
Tegelijk is dit boek echter ook een coming-of-age roman over opgroeiende jongens die enkele levenslessen leren over de wereld van de volwassenen. Bijvoorbeeld ook over dat ze niet zo makkelijk de dader zullen vinden als ze wel gedacht hadden. Want ja; dit boek eindigt met een bittere toon. Een finale die overigens wel prachtig is uitgewerkt. En met het prima slot is dit gewoon een prima roman, die het lezen zeker waard is!