Boekrecensie ‘Val der titanen’, Ken Follett

follDe zoektocht naar -mij nog- onbekende schrijvers bracht me bij Ken Follett, die op veel zeer positieve recensies kan rekenen. Zo kwam ik bij dit boek uit, het eerste deel in wat een trilogie moet zijn dat de gehele twintigste eeuw beslaat. En lieve hemel; wat een enorm boek. Met bijna duizend pagina’s is dit letterlijk loodzware kost.

Maar gelukkig blijkt al snel dat in figuurlijke zin de stof veel lichter is. Al meteen de proloog sleept je mee in het relaas van een jongen die op zijn eerste dag in de kolenmijnen (we praten Wales, begin 20e eeuw) een ‘ontgroening’ moet doorstaan. En vanaf dat moment laat het boek je niet meer los. Want Ken Follett voert je mee langs allerlei personages in Europa en Amerika en heeft vooral een heerlijke vertelstem, die noopt tot doorlezen.

Follett heeft verder een ingenieus plot gebouwd waarin de hoofd-personages maar al te vaak in contact komen met elkaar en vooral ook met allerlei hoofdpersonen uit de Europese geschiedenis. Ik heb het dan over presidenten, premiers, generaals en keizers. En heel vaak zijn de hoofdpersonen aanwezig bij allerlei historische sleutel-scenes. Het deed me een beetje denken aan de manier waarop in de serie ‘Rome’ de hoofdpersonen ook steeds heel veel in contact komen met de ‘grote namen’. En net als bij ‘Rome’ is dat niet altijd even geloofwaardig. Maar Follett komt hiermee weg door zijn vlotte vertelstijl.

Follett laat overigens ook duidelijk blijken gedegen historisch onderzoek te hebben gedaan. In zijn verhaal verpakt hij heel veel observaties en feitjes over hoe de Eerste Wereldoorlog (die centraal staat in dit boek) tot stand kwam en zich daarna afwikkelde. En daarmee presenteert hij ook zeker wetenswaardigheden die ik nog niet wist. Net als dat hij heel goed weet te treffen hoe de mensen die historische gebeurtenissen zèlf moeten hebben beleefd.

En zo is dit een kostelijk boek. Het gaat te ver om in deze recensie ook maar te beginnen met een samenvatting van alle verhaallijnen die over je worden uitgestort in dit boek, maar wees in ieder geval gerust: boeiend is het! Bijvoorbeeld de passages over de loopgravenoorlog aan de Somme en de revolutie in Rusland zijn echt zeer meeslepend.

Verwacht echter geen verhaal met literaire kwaliteit, personages met heel veel diepgang of heel veel betekenislagen, want zo’n boek is dit gewoon niet: het heeft geen enkele literaire pretentie. Maar dit is wèl gewoon een hele puike historische roman in optima forma. Daarom toch het advies: Lezen!