Boekrecensie ‘Leon & Juliette’, Annejet van der Zijl

Het Boekenweekgeschenk van dit jaar is van de hand van de schrijfster, biografe en historica Annejet van der Zijl. Het boek vormt een geschiedkundig verslag van het bijzondere leven van Leon Herckenrath. Deze emigreert begin 19e eeuw naar het Amerikaanse Charleston, om daar een relatie te krijgen met de zwarte slavin Juliette.

Wat volgt is een hartverwarmende geschiedenis over hoe Leon tegen de wreedheid van de geschiedenis in (er moest nog een bloedige burgeroorlog gebeuren voor Amerika de slavernij afschafte) compassie, mededogen en beschaving toont. Want hij trouwt zijn Juliette en weet haar en hun talrijke nageslacht allemaal weg te krijgen naar het veilige Nederland; naar de familie-residentie in het Westland.

Deze recente geschiedenis over de laatste stuiptrekkingen van de slavernij is zonder meer fascinerend en Van der Zijl vertelt hier goed over. Wel blijft het allemaal een beetje aan de oppervlakte; maar niet voor niets laat de schrijfster doorschemeren dat dit boekje misschien wel een voorstudie is voor een veel grotere roman. Dat lijkt me zeker interessant.

Hiermee is dit Boekenweekgeschenk gelukkig weer een stuk beter dan de misbaksels van de laatste twee jaar (1 2).

Boekrecensie ‘De acht bergen’, Paolo Cognetti

Dit boek heeft als hoofdpersoon Pietro. Als jongen gaat hij met zijn ouders op vakantie naar een klein bergdorpje in Italië en ontmoet daar voor het eerst Bruno, een leeftijdgenootje die de koeien drijft. Er ontwikkelt zich een bijzondere vriendschap tussen hun. Hierbij is Pietro degene die steeds weer weggaat uit de bergen, om er daarna toch weer terug te komen. Bruno gaat er nooit weg.

Veel van het boek gaat ook over de moeizame relatie tussen Pietro en zijn vader, een fanatiek bergbeklimmer, maar ook iemand die ongelukkig is in zijn stressvolle baan en het leven in de grote stad. Maar hoe ouder Pietro wordt, hoe beter hij zijn vader begint te begrijpen en waarderen.

Dit is hiermee een mooi, sensitief geschreven boek. Omdat het door een Italiaan geschreven is, moest ik erg denken aan dat boek van landgenoot Paolo Giordano, een boek dat ook al over een bijzondere vriendschap gaat en ook in een zo sensitieve stijl geschreven is. Mooi!

Tv-recensie ‘Babylon Berlin’, seizoen 1

Deze serie heb ik zelfs bekeken vanaf die ouderwetse zilveren ronde schijfjes die je in een apparaat moet schuiven; wat een primitief gedoe! 😉

Maar die ‘moeite’ was het zeker waard, want dit is een fantastische misdaadserie over het roerige Berlijn van de jaren ’30. In het vernuftige plot spelen verschillende zaken door elkaar heen. Zo is Gereon Rath op zoek naar compromitterende foto’s van Adenauer en proberen revolutionaire Russen een verzameling goud door te voeren.

Alles in vormgegeven in een prachtige stijl met indrukwekkende beelden van historisch Berlijn en natuurlijk veel art-deco interieurs. Ook de storytelling en de acteurs maken dit een meer dan uitstekende serie. Bijzonder is zonder meer de excentrieke vormgeving van de serie, die heel erg ‘noir’ aandoet en ook de vrijgevochten cultuur laat zien in Berlijn in de nadagen van de Roaring Twenties (en voor het nazisme het land in zijn greep krijgt). Zoals die transgender-dame (de vorstin Sorokina) die de titelsong zingt: “Zu asche, zu staub’.

Mooie serie, ik ga zeker seizoen 2 ook nog maar eens kijken!