Filmrecensies April – Mei 2016

filmNightcrawler | Dit is een zeer boeiende film met in de hoofdrol Jake Gyllenhaal. Hij speelt Lou Bloom, een mislukkeling die weinig omhanden heeft, tot hij het vak van nightcrawlen ontdekt: met een eigen camera en een politiescanner proberen interessante filmbeelden te maken van ramp-scenes die kunnen worden doorverkocht aan de nieuwszenders. Al snel blijkt Lou goed in zijn vak, erg goed zelf. En hij gaat ook steeds verder om zijn doel te bereiken: conculega’s saboteren, eigen nieuwsfeitjes maken, etc. En dat loopt natuurlijk vreselijk uit de hand. Goed gedaan dit!

filmBastille Day | Idris Elba, ook bekend van Beasts of no Nation, zou mogelijk de nieuwe James Bond worden. Of dat zo is? In deze film bewijst hij in ieder geval wel prima uit de voeten te kunnen in het actiegenre. Het basisgegeven van deze film: gefrustreerde politieagenten bootsen moslim-terroristen na om het land te ontwrichten en en passant zelf de Nationale Bank van Frankrijk leeg te roven, is niet slecht en de plot wordt kundig op de rails gezet. Ook de hoofdpersonages: naast de nogal eigenzinnige geheim agent Briar (Elba), een gemankeerde pickpocket en een vrouw die zich aanvankelijk door de ’terroristen’  laat misbruiken als bommenlegster, zijn voldoende interessant. En natuurlijk ontbreekt ook de nodige smeuïge actie niet. De reden waarom dit toch niet echt een geweldige film wordt, is dat het aanvankelijk intelligente plot toch wel wat al te ongeloofwaardig en clichématig tot een ‘knallend’ einde wordt gebracht. Net als in meer films blijkt daarmee niet zozeer de ontwikkeling van de plot de moeilijkheid voor script-schrijvers, maar wel een bevredigende afwikkeling daarvan.

filmWhere the wild things are | Deze film trok mijn aandacht omdat de regisseur ervan Spike Jonze is; inderdaad ook de maker van ‘Her’ en ‘Being John Malkovich’. Dit is echter een heel ander soort film: een avonturenfilm over de eenzame jongen Max die de wereld afzeilt en op een fantasie-eiland terecht komt bewoont door buitenissige grote monsters die hem verwelkomen als nieuwe koning. Maar dan ontdekt Max dat het nog niet zo eenvoudig is om koning te zijn, want die goeiige monsters blijken zo hun trubbels te hebben. De vormgeving van de film is prachtig eigenzinnig, net als de soundtrack en het plot ontstijgt de standaard jeugdfilm. Daarom is deze film toch nog de moeite waard.

filmSin City – A Dame to Kill For | De film ‘Sin City‘ was jaren geleden een sensatie, met name door de eigenzinnige vormgeving. De vertaling van de heftige in zwart-wit contrasten getekende  neo-noir-comics van Frank Miller naar het witte doek was ronduit spectaculair. Het duurde 9 jaar voor vervolgens deze film ‘Sin City, A Dame to Kill For‘ uit kwam. En dat had Robert Rodriguez eigenlijk beter helemaal kunnen laten. Want in alles is deze film eigenlijk niet meer dan een slap aftreksel. De beelden imponeren geen moment meer, het verhaal is niet bijzonder en ondanks alle cyberpunk-achtige extreme geweldsscènes (met legio afgehakte hoofden) is de film bij vlagen gewoon saai. Nee, geen succes…

filmGarden State | Deze film is geschreven en geregisseerd door Zach Braff, bekend als JD uit Scrubs. Hij speelt ook de hoofdrol, namelijk die van Andrew, een mislukte acteur die terugkeert naar zijn geboortestadje in Jersey (in de Garden State) om zijn moeder te begraven. Hij ontmoet oude vrienden en een nieuwe: Samantha (een mooie rol van Natalie Portman). En natuurlijk moet hij enkele persoonlijke demonen bevechten: zijn schuldgevoel over zijn aandeel aan het ongeluk waardoor zijn moeder decennialang was veroordeeld tot een rolstoel en zijn eigen te grote afhankelijkheid van medicijnen. Tot een echt sprankelende film leidt het echter allemaal niet. De vaak catatonisch aandoende Zach begon me al snel tegen te staan en het plotje mist nuance. Daarom niet meer dan een matige film.

filmTed 2 | Over het eerste deel van deze komedie over een teddybeer die tot leven komt was ik ook niet erg lovend, maar toch was ik nog wel nieusgierig naar het vervolg. Om opnieuw ernstig teleur gesteld te raken. Afgezien van een paar rake soms grove grappen (bijvoorbeeld Kim Kardashian moet het ontgelden)  is de film namelijk gewoon niet leuk. Wat me vooral verbaast is dat de makers moeite hebben gedaan een soort rond plotje te maken (kortweg: hoe Ted moet bewijzen wel degelijk menselijk te zijn, en niet slechts een ding), terwijl dat naar mijn idee helemaal niet had gehoeven. Waarom al dat moeilijke gedoe? Waarom niet gewoon een knotsgek kop-noch-staart verhaaltje dat nergens over gaat maar dan wel gewoon leuk is? Nee, dit is echt een behoorlijk misbaksel.

filmSpecial Correspondents | In dit Ricky Gervais-vehikel is Ricky Gervais weer heel erg Ricky Gervais: een sukkel wiens komische kracht vooral ligt in het domein ‘plaatsvervangende schaamte’. Het plotje gaat erover dat hij met ster-reporter Eric Bana naar een oorlog in Ecuador wordt gestuurd. Als hij al meteen hun paspoorten kwijt raakt, besluiten ze de boel te faken en de oorlog te verslaan vanuit het pand aan de overkant van de straat. Het plot is redelijk belachelijk, maar erger: grappig wil deze film maar niet worden. Daarom helaas een matige, zeer matige beoordeling.