Van goed naar slecht voor deze maand:
– Monster
– The Fundamentals of Caring
– Kong: Skull Island
– Star Trek Beyond
– Now you see me 2
– The Infiltrator
– Hacksaw Ridge
Volledige filmbesprekingen na de break!
Monster | Deze film viel enige jaren geleden behoorlijk in de prijzen bij de Oscars, en naar mijn idee is dat zeker terecht. Dit is een indringende film die handelt rondom de prostituée Aileen, die na een geweldige aanranding verandert in een serie-moordenaar. Tegelijkertijd krijgt ze een lesbische relatie met de veel jongere en naïeve Selby. Het verhaal ontwikkelt zich richting het dramatische slot dat je je misschien al had kunnen voorstellen. De indrukwekkende acteer-prestaties van zowel Charlize Theron als Christina Ricci zijn evenwel van zeer hoog niveau en dat maakt deze film tot een absolute ‘must see’!
The Fundamentals of Caring | Dit is een aardige speelfilm uit de Netflix-stal over een man, Ben, die op enig moment de verzorger wordt van een aan de spierziekte Duchenne lijdende tiener. Vanaf dit moment ontspint zich het plot redelijk voorspelbaar: natuurlijk botst en knettert het aanvankelijk, maar langzamerhand beginnen beiden elkaar te waarderen en leren ze ook beiden belangrijke levenslessen. Ondanks het wat al te voorspelbare plot toch een prima in elkaar gezette film, met de nodig humor ook, prima!
Kong: Skull Island | Vooraf zou je misschien de vraag kunnen hebben wat dit precies voor een film is: een prequel of sequel van King Kong bijvoorbeeld? Maar dan schat je deze film verkeerd in, want dat doet volstrekt niet ter zake. Dit is een film waar het plot volledig ondergeschikt is aan de actie. En dat is te zien. Als je je over het gebrek aan een ook maar enigszins geloofwaardig plot kunt heen zetten, is dit een prima te genieten film, met name in 3D. Want de scenes waarin reuzenaap Kong helikopters uit de lucht slaat of robbertjes vecht met lelijke dino-achtige beesten, zijn echt adembenemend! Prima film dus voor wat ongecompliceerd vermaak!
Star Trek Beyond | Bij de vorige film die deel uitmaakt van de heropstart van Star Trek (dus met een nieuwe Kirk en Spock) was ik eigenlijk nog best enthousiast, maar of ik dat over deze nieuwe loot aan de stam ook nog ben? Nou… nee. Natuurlijk: visueel is er voldoende spektakel en ook de acteurs zijn over het algemeen OK (alleen Chris Pine als Kirk vind ik nog steeds niet een geweldige keuze). Maar het plot is wel errug dun en een ‘Gene Roddenberry’s Star Trek’-feel heeft deze film bepaald niet. Alles is namelijk flink ‘dumbed down‘, zoals de Amerikanen zeggen, dus missen we de wat meer diepgravende verkenningen van sf-concepten waar Star Trek toch om bekend stond. En dan houd je niet meer dan een jachtige actiefilm over, vol vechtscènes en ‘narrow escapes’. Nee. producer J.J. Abrams deed het wat dat betreft veel beter met de heropstart van Star Wars!
Now you see me 2 | De eerste film uit deze serie vond ik best aardig, meen ik me te herinneren, maar dit vervolg sprak me toch veel minder aan! De cast, met onder meer Woody Harrelson en Jesse Eisenberg (beide ook te zien in Zombieland) is OK, maar tja; het is allemaal wat te geforceerd en te gemaakt. Op zijn best zouden de illusionisten in deze film je moeten verrassen met ingenieus uitgewerkte trucs, maar helaas worden die scenes al snel potsierlijk; onder meer als een speelkaart, met daarop een chip, nogal omslachtig een beveiligde ruimte wordt uitgesmokkeld. Nee, toch geen doorslaand succes…
The Infiltrator | Een misdaadfilm met Brian ‘Walter White‘ Cranston, dat moet wel OK zijn, zou je zeggen. En toegegeven, Cranston doet het in deze film gewoon goed als de infiltrant waar de filmtitel naar verwijst. Zijn personage doet zich voor als geld-witwasser en papt aan met de kliek rond Pablo Escobar (waar kennen we die ook alweer van; oh ja!), natuurlijk met als doen om hen allemaal uiteindelijk te kunnen oppakken. Dat klinkt interessant, maar helaas is deze film gewoon een beetje saai; op wat aardige scenes na gebeurt er niet zo veel. Er wordt vooral veel gepraat en nog meer gepraat. Al met al dus een teleurstelling dus en een matige film. Jammer!
Hacksaw Ridge | Deze recentste film van Mel Gibson deed het goed bij de Oscars en heeft een puike 8+ op IMDB. Maar om nou te zeggen dat het goed is? Het eerste deel is in ieder geval al doodsaai, als we zien hoe de jonge soldaat Doss zijn liefje moet achterlaten en een harde gevechtstraining ondergaat voor hij de oorlog in moet. De lusteloze opeenstapeling van (oorlogfilms-)clichés wordt hier ronduit tenenkrommend! Deel 2 zal dan toch wel iets beter worden, hoop je dan, als de oorlog (WOII, Okinawa) aan de orde komt. Toegegeven, bij vlagen is de film hier meeslepend door de indrukwekkend in beeld gebrachte slag om Hacksaw Ridge. Maar tegelijkertijd wekten de wel heel brute scenes enige weerzin bij me op; het slaat allemaal door in een soort geweldsporno. En ook blijven het effectbejag, het onontkoombare patriottisme en al die clichés een probleem. Andrew Garfield zet dan nog een redelijke rol neer als Doss, de soldaat die principieel geen geweer wil dragen, maar hij kan de film niet meer redden. Erg matig dus, helaas!