Het nieuwe seizoen van deze serie rond de wordingsgeschiedenis van louche advocaat Saul Goodman (die van Walter White) gaat rustig verder waar seizoen 3 is gebleven. En dan bedoel ik ook echt rustig! Al eerder heb ik opgemerkt dat de snelheid toch een beetje uit deze serie is gelopen en dat is in het seizoen 4 zeker niet anders.
Tegelijkertijd wreekt zich wederom het grote manco van de prequel: we weten al waar het naar toe gaat! Dat maakt met name de verhaallijn rond Mike Ehrmantraut en Nacho (beide op enigerlei wijze reeds in dienst van Gus Fring) eigenlijk vrij nietszeggend. En bij Jimmy (Saul in wording) is eigenlijk alleen nog de grote vraag wat er met Kim Wexler -diens vriendin- gebeurt. Want die is ten tijde van Breaking Bad helemaal van het toneel verdwenen…
Toch blijven vormgeving en de wijze waarop het verhaal worden verteld om te smullen. De zwendeltjes van Jimmy zijn goed uitgewerkt en ook de dramatische verwikkeling rond de bouwer van het drugslab dat later door Walter White zal worden gebruikt, is meeslepend. Daarom is dit een serie om toch -met al haar manco’s- te blijven volgen.