Tv-recensie ‘Please Like Me’, seizoen 1-4

Dit is een Australische Netflix-serie geschreven door, gespeeld door èn over Josh Thomas. We maken kennis met deze wat quirky en nerdy jongeman, als in de eerste episode zijn vriendin Claire het met hem uitmaakt, omdat hij homoseksueel zou zijn. Dat had ze dan wel weer goed geobserveerd! En zo begint een nieuwe ontdekkingstocht van Josh; met diverse vriendjes, relatiestrubbelingen en seks.

Maar dat is zeker niet het enige wat speelt: zo is de moeder van Josh bipolair en doet soms een zelfmoordpoging en is dan weer helemaal hyper. Ook spelen de vrienden van Josh een grote rol in de serie: Tom, Claire (ja, ze blijven vrienden!) en later bijvoorbeeld ook nog Ella en Hannah. En ook de vader is een belangrijk karakter.

Al met al is dit een serie die bij tijd en wijlen kostelijk is, door de vaak knotsgekke dialogen, situaties en verwikkelingen. Zeker de eerste episodes was ik aangenaam verrast. Maar op hetzelfde moment vond ik Josh soms ook wel vrij onuitstaanbaar: om hoe pretentieloos hij zijn leven inricht bijvoorbeeld, maar ook hoe bot hij soms omgaat met zijn vriendje Arnold, die nota bene in dezelfde instelling heeft gezeten als Josh’ moeder. Ook wordt de serie soms best zwaar, met al die depressieve, suïcidale mensen die er in rond lopen. Maar tegelijkertijd zijn enkele afleveringen echt heel mooi, leuk, grappig en zelfs ontroerend. Al met al is deze serie dus zeker de moeite waard!