TV-recensie ‘The Walking Dead’, seizoen 6

the-walking-dead-saison-6-season-premiere

Natuurlijk moest ik ook dit langverwachte zesde seizoen van ‘The Walking Dead’ bekijken, dat pas sinds zeer kort beschikbaar is op Netflix. Om toch te moeten concluderen dat ik in toenemende mate moeite krijg met het overkoepelende verhaal. Dat heeft drie redenen.

Ten eerste vind ik dat er in het grote verhaal te weinig progressie zit. Dat de grootste bedreiging voor Rick’s groep niet de zombies zijn, maar andere groepen mensen, dat weten we toch inmiddels wel (zie The Governor in seizoen 3/4 en Terminus aan het eind van seizoen 4 en het begin van seizoen 5). Seizoen 6 valt dan in herhaling door alweer concurrenten op te voeren: The Wolves, de Hilltop-kolonie van een man die zichzelf Jesus noemt en the Saviours.

Met laatstgenoemde groep kom ik tot mijn tweede bezwaar, want ik had er moeite mee dat Rick’s groep zo makkelijk besloot zelf de groep The Saviours aan te vallen. Natuurlijk: die hadden het eerder voorzien op Sasha, Daryl en Abraham, maar tot nu toe gebruikte Rick’s groep alleen geweld als ze direct zelf bedreigd werden; nog nooit was Rick’s groep zelf de dader. Nu wel. In ruil voor de helft van alles van de Hilltop-kolonie, dringen ze een Saviours-vestiging binnen en vermoorden koel-, nee: koudbloedig de aanwezigen in hun slaap. Dat is wel heel boud en voor mij was die stap te groot.

Mijn derde bezwaar gaat over de afloop van dit seizoen, want de groep The Saviours blijkt sterker dan verwacht en zo wordt (vrijwel) de hele groep opgepakt en voor duivelse leider Negan, gebracht, die vervolgens iemand uit de groep dood slaat… Maar wie??? Een ‘leuke’ cliffhanger dus, maar niet heus! Want dit is gewoon irritant en bovendien vrijwel een kopie van het einde van seizoen 4, toen iedereen, geknield op een rijtje, ook al dreigde te worden geëxecuteerd, toen door de Terminus-mensen.

Nee, naar mijn idee loopt de serie hier enigszins van de rails. We zijn echt dringend toe aan iets nieuws: niet langer dan eeuwige gedraal in de bossen en verlaten durpjes van Georgia, niet langer die kleine oorlogjes tussen concurrerende groepjes, maar eindelijk een volgende stap! Een flinke schaalvergroting en zicht op een soort oplossing, bijvoorbeeld. Ik hoop echt dat seizoen 7 die progressie eindelijk en ook snel gaat bieden; anders ben ik bang dat ik afhaak….