Tv-recensie ‘Westworld’, seizoen 2

‘Westworld’ is naar mijn idee dé serie van dit moment! Het is zelfs die andere sensationele HBO-serie ‘Game of Thrones’ voorbijgestreefd, natuurlijk vooral omdat deze serie, zoals ik eerder heb beschreven, helaas in haar laatste seizoen behoorlijk desastreus uit de bocht gevlogen is.

De belangrijkste vraag is dus bij voorbaat: slagen Jonathan Nolan (ja; de broer van!) en consorten er in dit tweede seizoen wèl in om het niveau van seizoen 1 vast te houden?  Het antwoord is, helaas, toch een weifelachtig mwah!

Na de break leg ik uit waarom!

Laten we met het goede nieuws beginnen: ook seizoen 2 is zonder enige twijfel weer fascinerend en het bekijken meer dan waard. Westworld blijft zo’n serie waar je elke minuut je volle aandacht bij moet hebben, want: amai, wat gebeurt er veel! Een grote keur van personages, verwikkelingen en tijdlijnen trekken aan je voorbij.

De centrale verhaallijn is hierbij om te smullen: we zien kortweg hoe de ‘hosts’, die in seizoen 1 opstand zijn gekomen in de real life-simulatie die Westworld is, in dit seizoen bezig gaan met het zoeken naar de uitgang (niet voor niets heet het seizoen ‘The door’). Dat leidt tot vele fascinerende verwikkelingen; zoals dat we in een andere parallelle fantasiewereld belanden, namelijk die van het Japan in de tijd van de Shoguns. We begrijpen dan pas dat de Wildwest-omgeving die we al kenden nog maar één van de in totaal zes is! En ook de aanval van rebellenleidster Dolores op de ‘Mesa’ (het HQ van de mensen die Westworld runnen) is zonder meer fascinerend om te volgen.

Tegelijkertijd bekroop me diverse malen het gevoel dat de makers toch een beetje doorgedraafd zijn bij hun storywriting: het is allemaal te! Het is te sophisticated, filosofisch, gelaagd, dubbelzinnig en kortweg: te gecompliceerd geworden. Daarmee krijgt de serie bij tijd en wijlen iets van een ingewikkelde puzzel, waar je eindeloos op kunt blijven broeden hoe de stukjes in elkaar moeten worden geschoven. Maar tegelijkertijd wordt het hiermee wat onbevredigend, want de vraag dringt zich hierdoor ook op: wat heb ik nu eigenlijk zitten bekijken? Veelzeggend is bijvoorbeeld het einde, als (spoilers ahead!) Dolores wordt gedood door Bernard, maar terugkeert in het lijf van Charlotte Hale, waarna in de laatste scene toch weer zowel de oorspronkelijke Dolores als Charlotte voorkomen. Hoe moet je dit nog duiden? Is dit een soort opwarmertje waar kijkers lekker op mogen kauwen terwijl ze wachten op seizoen 3? Tja, ik weet het niet.

Het deed me een beetje denken aan de redelijk mislukte delen 2 en 3 van The Matrix; deze filmcyclus wilde ook zo slim en filosofisch zijn, dat uiteindelijk het plot volledig bezweek onder de pretenties en vele vragen onbeantwoord bleven (Maakte Neo nu wel of niet deel uit van het systeem? Had hij nu wel of niet een eigen wil? Waarom is de afloop niet zeer onbevredigend?)

Het is evenwel nu nog te vroeg of we ook van Westworld moeten concluderen dat het bezwijkt onder de loodzware pretenties. Laat ik de serie vooralsnog maar het voordeel van de twijfel geven en kijken waar seizoen 3 heen gaat. Ik ben in ieder geval heel benieuwd!