Boekrecensie ‘De Meester van de Neerdaling’, Hella S. Haasse

Deze roman van Hella Haasse, waarvan ik eigenlijk nooit meer heb gelezen dan het obligate middelbareschool-boekenlijst-boek ‘Oeroeg’, blijkt onvermoed een kostelijk werkje te zijn. Het bestaat uit twee lange verhalen, die toch veel met elkaar te maken blijken te hebben. Het eerste draait rondom de calvinistische obsessies van een alleeenstaande vrouw die in een zeer gereformeerd gezin is opgevoed. Als klein broertje Andries uit de band spring en de wereld intrekt, begint zij dingen te zien die er niet zijn. Haasse bouwt dit verhaal meestelijk op en pas zeer langzaam krijg je door dat je misschien niet alle waarnemingen van de hoofdpersoon voor waarheid moet aannemen.
Het tweede verhaal is meer thriller-esque en gaat erover hoe het neefje van voornoemde vrouw, die op middelbare leeftijd naar Venetië is getrokken om er de verzorgster te worden van een zwakzinnige markiezen, samen met zijn vrouw een koffer proberen terug te halen. Van hier af aan lopen de zaken al snel volledig mis…
Beide verhalen waren hiermee zeer genietbaar en verrassend leuk. Ik ga zeker eens meer van Haaase lezen!