Van alle Netflix-series is Black Mirror er eentje die nooit teleurstelt: schrijver en maker Charlie Brooker blijft maar boeiende ideeën over je uitstorten. En dit zesde seizoen (zie hier mijn recensies van seizoen 1, 2, 3, 4 en 5) houdt het akelig hoge niveau vast.
De eerste episode ‘Joan is awful’ is meteen heel erg meta. En ‘Droste’. En na dit ijzersterke begin volgen nog 5 heerlijke episodes, die soms een opvallende retro-feel hebben, zoals de seizoens-afsluiter, een soort jaren ’80-horrofilm.
Hiermee blijft deze serie naar mijn idee het trotse vlaggenschip van Netflix. Hogeschool-vermaak van een akelig hoog niveau; fantastisch!
Al meer dan 25 jaar ben ik betrokken bij de Sterrit of 
Dit is een sprookjesachtige en surrealistische vertelling over de jonge boekdrukker Nick Flood, die ergens in de 18e eeuw wordt ingehuurd door de excentrieke Boheemse graaf Ostrov, die een kasteel heeft laten bouwen als een machine, waar geen kamer op dezelfde plaats blijft. Nick moet voor de oude graaf en diens prachtige maar frele dochter Irina, een ‘oneindig boek’ maken.
Deze Netflix-serie gaat over een simpele verkeersfittie die volledig uit de klauwen loopt. Nu ben ik zelf ook ooit ‘slachtoffer’ geweest van een verkeers-fittie (ík!), dus ik kan me er zeker enigzins toe relateren. En dat maakt dat de serie een intrigerend beginpunt heeft.
Soms zijn er boeken die je meteen bij de keel grijpen en die je niet meer loslaten. Dit is wat mij betreft zo’n boek: wat een vertelkracht, wat een schrijnend dramatisch verhaal, wat een onvergetelijke personages en wat een karrevracht aan prachtige messcherpe observaties wordt er over je uitgestort.