Dit boek is een echte politieroman, die zich kan meten met boeken van bijvoorbeeld Michael Connelly en Ian Rankin. Geheel in lijn met het genre is de hoofdpersoon, rechercheur Logan McRae, een enigszins beschadigde en vrijgezelle man. Verder zijn de omgevingen, deze keer Aberdeen en omgeving, ouderwets zwartgallig en sinister.
In het boek is er veel aandacht voor het hands-on politiewerk. Dit draagt bij aan de geloofwaardigheid, maar of het allemaal even interessant is? De plot vergoedt gelukkig veel en zit goed in elkaar. Deze draait kortom om een kindermoordenaar. Er zijn veel plotwendingen en er wordt aardig toegewerkt naar een climax.
Hiermee is dit boek zeker geen slechte loot aan de stam van dit genre. Verwacht echter geen literair hoogtepuntje; dat is dit boek zeker niet.
De grootmeester der hedendaagse letteren waagt zich in deze, wederom vuistdikke, roman voor het eerst aan het fenomeen ‘tijdreizen’. Nu leveren tijdreisverhalen per definitie onlogische en ongeloofwaardige plots op, maar Stephen King weet de schade te beperken door een geheel eigen draai aan het thema te geven. Kort gezegd komt het er op neer dat er vanuit het heden een ‘wormhole’ is naar maar een datum, 1958. Elke tijdreis duurt 2 minuten en bij elke nieuwe tijdreis vindt een ‘reset’ plaats.
Dit is een heel interessant boek over kaarten. In mij geval is het erg moeilijk om daar een saai boek over te schrijven, want al vanaf dat ik kind was, ben ik gefascineerd geweest door kaarten, atlassen en alles wat daarmee samenhangt. Ik heb zelf vele kaarten van fantasiewerelden getekend, en bijvoorbeeld een wereldkaart waarop alle tochten van ontdekkingsreizigers stonden ingetekend (nog zo’n fascinatie die ik als kind had).
‘The Walking Dead’ heeft een prima seizoen 3 achter de rug. Het verhaal is interessant omdat er veel aandacht is voor de ontwikkeling van de personages. Zo is Glenn, de kwieke voormalige pizzabezorger uit seizoen 1, nu een stuk verbetener en heeft hij een relatie gekregen met Maggie. Carl, Rick’s zoontje, wordt hiernaast wel heel snel volwassen en ‘triggerhappy’. En Rick zelf gaat door een diepe crisis als zijn vrouw overlijdt.
En dan dus ‘The walking Dead‘, waar ik seizoen 1 van hem afgekeken (was ook maar 6 episodes). Het gegeven is dat van een post-apocalyptische wereld (ja, alweeeeer!) waarin 99% van de bevolking in rondstrompelende gruwelijk uitziende zombies is veranderd. Is nog niet echt aanlokkelijk. Verder is het plot soms wel erg ongeloofwaardig (zo blijft Rick, die in coma in het ziekenhuis ligt als de catastrofe gebeurt, vreemd genoeg gespaard) en blijft veel onduidelijk (is de hele wereld nu echt naar de gallemiesen? Hoe kan het zijn dat die zombies in enkele weken een hele samenleving verwoesten? Zo vlug ogen ze niet!).
Ja mijn tv is nog steeds kapot, en nee: dit is niet erg als je series als Community op je Mac kunt kijken.
Voordat ik met dit boek begon wist ik niet dat het plot van ‘The men who stare at goats’ (een hoogst vermakelijke film) is geschreven door dezelfde Jon Ronson. Niet dat het heel onverwacht is; qua thematiek ligt dit boek duidelijk in het verlengde.
Van Mark Haddon heb ik eerder Het Rode Huis gelezen, een psychologische roman die messcherp de zieleroerselen blootlegt van twee gezinnetjes die samen een weekendje doorbrengen op het platteland. Het grote inzicht in de menselijke psyche en de wijze waarop haddon dit weet te verwoorden, waren ijzersterk.
Van Thomèse had ik al eerder zijn eerste ‘J. Kessels’-boek gelezen. Ik verkeerde toen nog in de veronderstelling dat dit een luchtig tussendoortje was (een lekker plat en volks schelmenromannetje) van een verder serieuze schrijver (en zo ziet die er ook uit op de foto op de achtergrond; als een degelijke misschien wel wat saaie man).
Deze nieuwe Star Trek film is het tweede deel van de hernieuwde Star Trek serie die weer teruggaat naar het begin: de introductie van Kirk en Spock. Niet echt origineel, want hiermee is het weer een loot aan de stam van het hele bosje heropgestarte franchises, zoals Batman, James Bond en -heel recent- Superman (Man of Steel), die allemaal weer bij het begin begonnen zijn.