Van goed naar slecht:
| Beautiful Boy
| Superbad
| The Sisters Brothers
| Fyre
| First Man
| Bright
| Last Laugh
Na de break de volledige recensies!
Beautiful Boy | Dit is een indringende film over hoe kortweg een vader zijn zoon kwijt raakt aan de drugs. De jonge Nic gebruikte al van alles, maar raakt van het padje als hij aan de crystal meth gaat. De zeer betrokken vader David staat dan eigenlijk machteloos. In de film is heel goed in beeld gebracht hoezeer Nic beïnvloed wordt door de drugs en hoe hij zijn vader steeds probeert te manipuleren, bijvoorbeeld door zielig te doen of juist door agressief te worden. Mede dankzij de fantastische hoofdrollen van Steve Carell en Timotée Chalamet is dit een geweldige en zeer indrukwekkende film!
Superbad | In het genre van de Amerikaanse highschool-films is deze film een absolute topper: wat een kostelijke dialogen, wat een knotsgek plot en wat een heerlijke rollen van Joe Hill en Michael Cera. Met name Joe Hill excelleert als de te dikke tiener Seth die alleen maar lomp kan praten over seks, maar intussen zo groen is als gras. De twee tieners zien zichzelf gesteld voor de queeste om sterke drank te regelen voor een feestje. In een verrassend subplotje gaan twee jolige agenten (briljante rollen van Bill Hader en Seth Rogen) op stap met de sullige Fogell (die zichzelf ‘McLovin’ noemt). Onbedaarlijk geestige film!
The Sisters Brothers | Dit is natuurlijk een verfilming van het fantastische boek van Patrick DeWitt. De film blijft vrij getrouw aan het boek en dat is natuurlijk prima. Ook met de acteurs zit het meer dan goed, met onder meer Joaquin Phoenix, Jake Gyllenhaal en John C. Reilly. Hiermee is dit gewoon een zeer genietbare film: een lekker tegendraadse post-moderne western. Mooi gedaan!
Fyre | In deze documentaire gaat het over de vraag hoe het kon zijn dat het met veel bombarie aangekondigde decadente Fyre Festival op een Bahama-eiland grandioos flopte. Dat blijkt met name te maken te hebben met Billy McFarland, een jonge ondernemer die graag in jet-set kringen verkeerde, maar met dit festival ver boven zijn macht greep. Wat volgt is een ontluisterend demasqué dat plaatsvervangende schaamte oproept. Boeiende docu dit!
First Man | Dit is een bio-pic over de eerste man op de maan, Neil Armstrong, die meteen begint met een boeiende scene als de voornoemde astronaut in een vliegtuig de dampkring verlaat: de schuddende camera en de inmiddels nogal primitief ogende apparatuur maken de heftige ervaring invoelbaar. Maar dan zakt de film snel in. Het plot is eraan opgehangen dat Armstrong (gespeeld door Ryan Gosling) worstelt met het verdriet over zijn dochter en dat is… tja, niet erg interessant. Hiermee zijn alleen de ruimtescenes de moeite waard, maar daarbij weet je allang dat Armstrong uiteindelijk als eerste man op de maan zal staan. Over het geheel een licht teleurstellende film…
Bright | Deze film is een soort bizarre mix van ‘The Lord of the Rings‘ en ‘End of Watch‘. Oftewel: een rauwe buddyfilm over twee politieagenten in LA, maar dan met orks, elven en de strijd om een magische toverstaf die de ‘Dark Lord‘ kan terugbrengen. Dit had misschien nog aardig kunnen worden uitgewerkt, maar het plot en de verhaalopbouw zijn, tja… zeer, zeer zwak. Alle smeuïge actiescènes en zelfs Will Smith, die toch in menig aardige sf-film heeft gespeeld, kunnen dan deze film niet meer redden. Naar verluidt was dit destijds de duurste Netflix-film ooit en tja, dat was weggegooid geld…
Last Laugh | Een samenwerking tussen oudgedienden Richard Dreyfuss en Chevy Chase lijkt heel kansrijk, maar dat leidt tot helaas verre van een goede film. Het futloze verhaaltje tuft maar een beetje door, zonder spanningsboog of een dwingend plot. Maar vervelender is dat het nergens erg grappig wordt. Mislukte film!