Fantasticon

Dit boek gaat over de jacht op de moordenaars van koning Charles I van Engeland. Twee van hen zijn gevlucht naar Amerika, dan nog een kolonie van Engeland, en het is aan Richard Nayler om ze te vinden.

In het boek wordt het verhaal zorgvuldig en vaardig opgebouwd; Harris heeft overduidelijk grip op de materie. Maar… hij gebruikt wel erg veel woorden voor een toch niet zo heel opmerkelijk verhaal. Natuurlijk wordt het bij tijd en wijle interessant, bijvoorbeeld als we lezen over hoe de burgeroorlog verliep (die het militaire bewind van Oliver Cromwell in het zadel hielp, een verre nazaat van die andere Cromwell) of hoe gruwelijk Charles I aan zijn einde kwam. Maar voor het overige gaat het verhaal veel te traag en is het me ook onhelder waarom Harris juist deze insteek gekozen heeft voor zijn verhaal, want eigenlijk is die hele jacht op die koningsmoordenaars weinig boeiend. Op hetzelfde moment brengt Harris de 17e eeuw wel zeer overtuigend tot leven. Maar al met al toch niet meer dan een magere drie uit vijf bollen.

Rob van Essen, las ik ergens, wordt wel eens de Nederlandse Murakami of Paul Auster genoemd. Nou heb ik beide genoemde auteurs hoog zitten (met name Paul Auster natuurlijk) dus alleen dat is al een reden om me weer eens aan een boek van Van Essen te wagen (zie mijn eerdere recensie: hier en hier).

In dit boek ontvouwen zich twee verhaallijnen: dat van Scherpenzeel, die met Wildervank in een bijkantoor van een gemeentelijke dienst werkt, en dat van Jonathan, die niet van een brug spring en dan zijn dode moeder in de tram treft.

Wat volgt is een verhaal dat nogal onopmerkelijk voortkabbelt; op een wijze die inderdaad wat doet denken aan Murakami. De beide eerstgenoemde mannen gaan met de tandem op fietsavontuur en Jonathan neemt zijn moeder mee naar de villa waar ze woonde. En hier komt alles samen.

Van Essen heeft een fijne schrijfstijl en er is voldoende om de aandacht vast te houden. Toch lijkt het verhaal wat ongericht; alsof dit boek niets meer is dan een tussendoortje. Nee, niet het beste werk van Van Essen.

In dit boek vertelt Gerrit Komrij (ik had nog nooit eerder iets van hem gelezen) over het reilen en zeilen in het kleine dorpje Villa Pouca (ergens in een middengrote gemeente niet al te ver van Coimbra), waar hij als Nederlandse schrijver in ruste is neergestreken. En dat is prettig leesvoer. Komrij heeft een fijn pennetje en weet een mooie droogkomische toon te raken. Hij is en blijft vooral toeschouwer en toont aan dat er ook in zo’n klein dorpje van alles aan de hand is; kleurrijke dorpsbewoners, de bouw van een groot hotel in een oud klooster, etc. etc. Komrij brengt dat alles heel mooi tot leven. Uitstekend boek!

Dit vuistdikke non-fictie boek gaat over de wordingsgeschiedenis van de Lage Landen als geografische eenheid. En daarin speelden de Bourgondiërs, en met name vier graven aan het einde van de Middeleeuwen een grote rol, toont Bart van Loo in dit boek aan. En dat doet hij in een wervelende, prettig leesbare stijl.

Na een lange inleiding met de vroegste geschiedenis van de Lage Landen, sleurt hij ons mee de late middeleeuwen in, zeg maar het ‘Game of Thrones‘-universum. En laat hij ons onder meer zien waarom ‘de Bourgondische levensstijl’ een begrip werd. Verder lezen we over ontelbare dynastieke kwesties, oorlogen, uithuwelijkingen, etc. etc. Dat wordt soms wel wat veel, maar Bart van Loo houdt het verhaal steeds levendig en smeuïg. Alles eindigt dan met Karel de Vijfde, in veel opzichten de laatste grote Bourgondische Graaf. Zijn dood vormde meteen het begin van de geboorte van de natie: onze Nederlandse onafhankelijkheidsverklaring die de aanzet gaf voor de Tachtigjarige oorlog. Boeiend en meeslepend boek! Leuk!

Dit boek gaat over ‘Apple Island’ , een klein eilandje voor de kust van de Amerikaanse staat Maine. In de negentiende eeuw werd het bewoond door een bonte groep mensen. Maar dit ‘andere paradijs’ mocht er van de buitenwereld niet zijn; die vinden het maar een gedegenereerde toestand en besluit in te grijpen. En dan wordt het verhaal al snel tragisch.

Harding beschrijft dit allemaal in een fenomenale, zeer literaire stijl. En hij beschrijft alles prachtig en heel gedetailleerd. Neem alleen al een episch beschreven vloedgolf die ooit over het eiland trok. Maar vooral zijn liefdevolle portret van die bewoners van Apple Island. Fantastisch boek!