Recensie ‘House of cards’, seizoen 3

hocs03House of Cards heeft zich de afgelopen seizoenen bewezen als intelligente en supersnelle serie, die draait rondom de gehaaide politicus Francis Underwoord (Kevin Spacey). In dit derde seizoen heeft Frank zich omhoog gewezeld richting het presidentschap van de Verenigde Staten. En natuurlijk krijgt hij het lastig. Zo zal Frank zal de voorverkiezingen van de Democratische Partij moeten winnen. Frank lanceert hiernaast een gewaagd banenplan en raakt verwikkeld in een gevoelige internationale kwestie rond de Jordaanvallei.

Zoals gebruikelijk is er dus weer voldoende te beleven. Toch is dit seizoen anders dan de voorgaande, want op de een of andere manier lijkt Frank minder op zijn plek als absolute eindbaas dan dat hij dat was in de luwte daar vlak onder. Bovendien maakt hij veel fouten en als hij dat al niet doet, dan is het wel zijn vrouw Claire. Zijn enige vertrouweling en gelijkwaardige, maar dit seizoen ook zijn achilleshiel. Want uiteindelijk draait dit seizoen met name om haar, als zij aan het einde besluit Frank te verlaten. Een knots van een cliffhanger die toch weer nieuwsgierig maakt naar volgend seizoen!

Boekrecensie ‘F’, Daniel Kehlmann

Van Daniel Kehlmann vond ik met name zijn boek ‘Roem‘ erg, erg sterk. Zo goed zelfs, dat ik vergeleek met ‘Wolkenatlas’, het briljante onvolprezen kunststukje van David Mitchell. Daarom moest dit boek ook zeker gelezen worden!

Gelukkig werd ik niet teleurgesteld. Kehlmann laat weer een sprankelend verhaal op je los, in een zinderend boek vol experimenten en verrassingen. De schrijfstijl is oorspronkelijk en effectief, en ook zeker Literatuur met het hoofdletter L, want Kehlmann is continu spelletjes aan het spelen. Zo is de scheidslijn tussen werkelijkheid en alles daarbuiten heel dun.

Ook inhoudelijk is er voldoende te genieten, alhoewel er op dit laatste nog wel wat aan te merken is. Kehlmann voert in zijn boek kortweg drie broers op, en de personages zijn tja, wel een beetje cliché en voor de hand liggend. Zo is Martin is een priester die niet in God gelooft, is Eric een frauduleuze beurshandelaar en Iwan een twijfelende kunstschilder die de kunstwereld besodemietert (de ‘F’ staat natuurlijk voor Fake, een verwijzing naar de Orson Welles-film). Alle drie lijken ze een leven te leven dat ze niet willen. Kortweg zijn ze nooit aan hun noodlot (die ‘F’ staat ook voor fatum!) ontsnapt. Iets wat misschien alleen hun vader Arthur lukte, toen hem in de eerste scenes van het boek  door een illusionist de ogen geopend werden, en hij zich alsnog ontwikkelde tot succesvol auteur (hiermee zijn eigen zonen overigens verwaarlozend).

Kortom: dit is al met al dus toch wel weer een fijn werkje. Zonder overigens qua niveau in de buurt te komen van toppertje ‘Roem’.

Jury-rapport ‘Het ware paradijs’

boek cover copyHierbij het (beknopte) jury-rapport van mijn inzending van de Schrijf&Huiver schrijfwedstrijd, waar ik dus tweede geworden ben:

Christian Deterink duikt met het ‘Het ware paradijs’ diep terug naar Duitslands zwarte episode: de periode kort vóór en tijdens de Tweede Wereldoorlog. We volgen adolescent Joachim en zijn vrienden die niet alleen de Hitlerjugend voor hun kiezen krijgen, maar ook geconfronteerd worden met wrede moorden op blonde leeftijdgenoten. Christian Deterink toont zijn ambitie in dit dikste boek van alle inzendingen. Hij schetst de zwarte periode overtuigend en bouwt de spanning knap op. Al had hij tijdens zijn pitch de plot verklapt, de jury wilde doorlezen tot de laatste bladzijde. Christian heeft een rijke schrijfstijl en schrikt niet terug voor een complexe opbouw van zijn boek. ‘Het ware paradijs’ is daarmee een ware proeve van bekwaamheid geworden.

En wie benieuwd is naar het boek: hier kun je het eerste hoofdstuk lezen: Hoofdstuk 1 Het ware paradijs

Tv-recensie ‘Game of thrones’, seizoen 5

De tv-serie ‘Game of Thrones‘ was al vier seizoen lang absoluut topvermaak, en om die reden heb ik natuurlijk ook dit vijfde seizoen bekeken. Om toch niet helemaal overtuigd te worden. Dat komt met name omdat het verhaal soms een beetje tot stilstand dreigt te komen. Ook eerdere seizoen hadden soms situaties die te lang voortduurden, zoals die eindeloze tocht van Arya in Westeros met Sandor Clegane. Of Bran Stark die zowat eeuwig op weg was naar, tja. wat eigenlijk? En helaas wordt die stagnatie in de verhaallijnen in seizoen 5 steeds nijpender. Nu zijn het bijvoorbeeld weer Tyrion en Jorah die eindeloos een beetje rondzwerven. Ook Daenerys maakt geen stappen voorwaarts meer: ze zit nog steeds vast in een opstandig Meereen en heeft haar draken nog niet onder controle. Stannis Baratheon doet er eindeloos over om eens met zijn leger op te trekken richting het zuiden. En Jaime, ten slotte, is met een nogal idiote missie bezig om zijn dochter Myrcella uit Dorne te redden, de zwakste verhaallijn in dit seizoen en misschien wel van de hele serie.

Maar natuurlijk is er genoeg te genieten over. Bij de Wall sluit Jon een breekbare vrede met de Wildlings en raakt hij in gevecht met de White Walkers in een bloedstollende scene. Ook de vlucht van Daenerys op een draak is fascinerend, net als de raadselachtige sekte waar Arya in verzeild raakt en de beproeving die Cersei (de queen mother) moet ondergaan. Natuurlijk wordt het seizoen ook weer schokkend afgesloten, en dan heb ik het nog niet eens over die verkrachting van Sansa, die veel stof deed opwaaien. Er vallen op de valreep namelijk toch nog veel doden, waaronder (spoiler alert) Stannis en zijn hele gezin, Barristan Selmy, Myrcella Lannister en nota bene publiekslieveling Jon Snow! Die had ik niet zien aankomen! En zo sluit dit seizoen met een grote klap af! En ben ik toch weer zeer benieuwd naar seizoen 6!

 

Nieuw verhaal: ‘Hope, Faith & Frank’

katMomenteel ben ik niet alleen meer bezig met de schrijfwedstrijd ‘Schijf en Huiver’ (mijn manuscript ‘Het Ware Paradijs’ is namelijk ingediend), ik ben ook alweer bezig met andere, nieuwe verhalen.

Zoals dit verhaal: ‘Hope, Faith & Frank’. Het verhaal draait om drie personen, wiens namen je al kunt raden. Hope is een eenzame verwarde vrouw die tot een vreselijke daad komt. Faith is een kordate politie-inspecteur die zwanger is. En Frank is een echte self-man-man die midden in de verkiezingen zit voor de nieuwe burgemeester van Johannisholm, Wisconsin. Pas langzaam in het verhaal wordt duidelijk hoe zij met elkaar te maken hebben.

Het verhaal ga ik in twee delen presenteren.

Lees hier het eerste deel:  Hope Faith Frank – Deel 1