Ik heb inmiddels een flinke serie schrijfboeken gelezen, maar dit is toch wel voorlopig de beste. Alhoewel het boek zich primair richt op schrijvers van filmscenario’s (in die zin lijkt het heel erg op Bart van Lierde’s schrijfboek) is het voor alle schrijvers zeer bruikbaar.
Wat knap is dat McKee over het brede onderwerp van het opzetten van een verhaal, toch hele concrete en bruikbare uitspraken weet te doen. Zo is hij onverbiddelijk over scenes: als deze niet leiden tot een ‘ value-change’ (bijvoorbeeld in het spectrum liefde/haat), dan moet je ze schrappen, want dan voegen ze niets toe aan het grote verhaal. En zo heeft hij nog tal van scherpe observaties over de ambacht van het bouwen van een verhaal, bij McKee altijd kortaf ‘verhaal’ overigens. Om steeds weer terug te komen op zijn centrale boodschap: verhaal is een metafoor voor het leven. Dit betekent dat verhaal altijd ingebed moet zijn in het echte leven, maar wel veel gestructureerder, kernachtiger, slanker, puntiger en gefocuster is dan het echte leven ooit zal zijn. Een belangrijke boodschap!
Hiermee is dit een zeer boeiend boek en ook een boek om er zo nu en dan nog eens bij te pakken. Een must ook zeker voor alle scenario-schrijvers!