Op de longlist van ‘Anno Domini 892’

ad892Leuk nieuwtje: met mijn verhaal ‘De Tombe van Lazarus’ heb ik de longlist gehaald van de schrijfwedstrijd van Godijn Publishing, genaamd ‘Anno Domini 892’. De opdracht was een Middeleeuws verhaal te schrijven dat speelt in het jaar 892.

Zelf heb ik een verhaal geschreven dat speelt op Cyprus en gaat over een eunuch-slaaf in het Byzantijnse Rijk. Maar dat verhaal hou ik nog even geheim tot de definitieve uitslag van de wedstrijd!

Van de 40 inzendingen op de longlist zullen er 25 gekozen worden voor de bundel. Nu maar kijken of ik die laatste schifting haal. Spoedig meer dus!

Teaser voor mijn boek ‘het ware paradijs’, 2#8

dbe02In het kader van de schrijfwedstrijd ‘Schrijf en Huiver‘ heb ik een volledige roman geschreven, ‘Het ware paradijs’. Een historische thriller die speelt in het Duitsland van vlak voor en tijdens WOII, en draait rond de zoektocht naar een serie-moordenaar. Het boek heb ik beschikbaar gesteld via dit blog; niet alleen digitaal (als e-pub en pdf) maar desgevraagd ook op analoog; op papier in een heus boek. Om je er voor te motiveren het boek te lezen, stel ik graag wat personages aan je voor.

#2. Shmuel ‘Sammy’ Mandelbrod

Sammy is een Jood, maar noch hij, noch zijn ouders doen niet erg veel met hun afkomst. Sammy ziet er ook niet meteen Joods uit, met zijn donkerrode krullen. Een hele pientere jongen en een echte boekenwurm is hij wel. Hij verslindt de boeken en strips die zijn neef Dave vanuit New York naar hem toe stuurt. Zo leest hij onder meer over de vigilante ‘The Shadow’. Als Joachim met hem spreekt over de seriemoordenaar, is het Sammy die voorstelt een groepje te beginnen; de Kursteinse Vigilanten.

Boekrecensie “Onze man in Teheran”, Thomas Erdbrink

erdbDit is een boek met losse verhalen over het dagelijkse leven in Iran, dat fascinerende land in het kruidvat dat het Midden-Oosten heet. Politieke verhandelingen of socio-economische analyses hoef je echter niet te verwachten. Dit is een soms heel persoonlijk over hoe Erdbrink het dagelijkse leven ervaren heeft in de Teheran.

En dat is boeiend genoeg om te lezen. Bijvoorbeeld omdat je leest dat de bevolking vaak veel vooruitstrevender en meer vrijgevochten is dan de ayatollah’s misschien wel zouden willen. Soms vond ik de persoonlijke beslommeringen van Thomas echter niet altijd even interessant. Maar ondanks dat is dit een zeer lezenswaardig en interessant boekwerk.

Mede op basis hiervan zou ik het land graag eens willen bezoeken!

Boekrecensie “De vrouw in de blauwe mantel”, Deon Meyer

deonmDit boekje kreeg je cadeau in de week van het Spannende Boek. En het is een hartstikke leuk werkje. Deon Meyer vertelt een verhaal over zijn blijkbaar vaste speurders, Bennie Griessel en Vaughn Cupido. Hiermee heeft hij al een paar mooie personages te pakken. Zo is het bij Vaughn grappig dat hij zijn zinnen doorspekt met Engelse uitdrukkingen, iets wat in Zuid-Afrika echt gebeurt bij mensen die switchen tussen het Afrikaans en Engels.
Het plotje gaat inmiddels over de zoektocht naar de dader van de moord op een Engelse kunsthistorica. Al snel blijkt dat dit allemaal verband houdt met de jacht op een zeldzaam en peperduur schilderij van Nederlandse Carel Fabritius (van wie ook ‘Het Puttertje’ was, waarover La Tartt schreef). En dit leidt tot een prima plot met een passende en ongedachte ontknoping. Meyer bewijst zich dus, zonder enige literaire aspiraties, een goede thriller-auteur te zijn. Leuk!

Boekrecensie ‘Verloren wereld’, Dennis Lehane

lehLaat ik maar meteen met de deur in huis vallen: dit is een knetter-knetter-knetter-goed boek. Iedereen die op zoek is naar een hardboiled thriller met literaire kwaliteiten, look no further, want dit absolute pareltje in het genre is alles wat je zoekt!

Voor mij kwam dit overigens niet als een absolute verrassing want de boeken van Dennis Lehane zijn eigenlijk zonder uitzondering goed, zowel zijn Kenzie-Gennaro-serie als losstaande romans als ‘Mystic River’. Maar zijn allerbeste werk is toch wel de Coughlin-trilogie, de serie die verhaalt over het Amerika in de vroege twintigste eeuw vanuit het perspectief van de gebroeders Coughlin, waarvan er eentje de wet zal dienen (hierover lazen we in het fantastische ‘De infiltrant’) en de ander de wet zal overtreden. Over die laatste, Joe, lazen we al in het kostelijke ‘Nachtleven’ en nu dus ook in deze afsluiter van de trilogie.

Dit boek gaat over de jaren veertig, als Joe Coughlin inmiddels in Florida is opgeklommen tot een gerespecteerd zakenman, die echter nog steeds zeer duidelijke lijntjes met de onderwereld heeft. En dit boek begint ermee dat Joe zich zorgen begint te maken dat dit wel eens verkeerd kan uitpakken, want hij verneemt dat door iemand in het wereldje de opdracht is gegeven om hem te vermoorden.

Wat volgt is een wervelend meeslepend verhaal, dat vanaf pagina 1 tot de laatste pagina niet alleen overtuigt, maar ook vervult met eerbied. Want Lehane bewijst zich wederom een rasverteller en een fenomenale plotbouwer. En hiermee kon ik eigenlijk niet meer stoppen met lezen tot aan het ijzersterke maar ook zeer dramatische einde. Een absoluut monument, dit boek! Lezen!

Tv-recensie ‘Better call Saul’, seizoen 3

bcsDeze serie vond ik aanvankelijk nog heel aardig (1 2). Maar in dit derde seizoen begon ik toch echt mijn aandacht te verliezen. Waarom? Niet door de wijze waarop het verhaal wordt verteld, die is nog steeds sprankelend, zoals we van maker Vince Gilligan gewend zijn. Maar waar Breaking Bad nog echt een zeer meeslepend verhaal had, wordt dat bij deze serie zonder meer saai. De snelheid is er echt volledig uit gelopen. En zo blijft het gaan om de schrapende advocaat Jimmy McGill en diens arrogante broer, en in een vrijwel losstaand verhaal om Mike Ehrmantraut, die naast zijn baantje als parkeerwacht te maken krijgt met het Salamanca drugskartel en Gus Fring. Zo’n hernieuwde ontmoeting met al die bekende mensen en plekken is op zich leuk; de Pollos Hermanos-burgertent, die villa met zwembad waar Gus Fring jaren later alle hoge kartel-bazen, inclusief zichzelf, zal vergiftigen. Maar tegelijkertijd blijft de serie daarmee teveel hangen in Breaking Bad-melancholie. Het is te weinig een op zichzelf staand boeiend verhaal en gaat het allemaal veel te traag. Jammer. Ik moet zeggen dat ik nog maar even moet zien of ik me nog aan seizoen 4 ga wagen…

Lijstjes #4: Tv-serie Top 5 (ehh… 6)

seriestop6nwIk heb eerder een drietal lijstjes gepubliceerd over de beste 5 boeken (wereldliteratuur, Nederlandse literatuur en SF&Fantasy), maar hier dan ook maar eens een lijstje van de naar mijn idee beste 6 tv-series van de afgelopen jaren! Waarom zes? Omdat ik aan 5 echt te weinig had! Want goeie series zijn er genoeg in deze gouden eeuw van de tv-serie! Hier komt-ie:

1. Game of Thrones
Dit is toch wel de absolute koploper in tv-serie-land. Niet voor niets is het verreweg de meest (illegaal) gedownloade serie ter wereld ooit. De serie is om heel veel redenen fantastisch (1, 2, 3) en ook over de laatste twee seizoen heb ik hoge verwachtingen. Als serie-‘noob’ zou ik aanraden met deze serie te beginnen! Zelfs als je niet van fantasy houdt, want het fantasy-gehalte van deze serie is eigenlijk vrij beperkt!

2. Breaking Bad
Momenteel is de spinoff Better Call Saul aan het draaien op Netflix, maar mensen die het werk van maker Vince Gilligan niet kennen, kunnen zich beter eerst richten op diens oorspronkelijke serie; Breaking Bad. Het is een fantastisch vormgegeven en zeer meeslepend epos over hoe een wat sullige scheikundedocent transformeert tot drugslord. En vooral de latere seizoenen zijn briljant, net als het einde.

3. Stranger Things
Deze serie is toch wel een beetje een verrassingshit op Netflix, die inmiddels door velen in de armen gesloten is. En dat is terecht, want er is ook veel te genieten: het verhaal is niet alleen zeer meeslepend, maar ook is alles een prachtige liefdesverklaring aan de jaren ’80, hetgeen al blijkt uit die heerlijke intro: een soort bewegende Stephen King-boekomslag. Een volgend seizoen is naar verluidt op komst! Ik kan niet wachten!

4. Fargo
Deze serie (1, 2) is van de hand van Noah Hawley, die inmiddels door velen wordt gezien als de nieuwe golden boy in televisieland, mede door zijn andere serie Legion (die ik overigens nog niet ken).  Deze serie (inmiddels bijna 3 seizoenen lang) is te zien als een ode aan cult-klassieker ‘Fargo’ van de Coen-broertjes en ademt nadrukkelijk dezelfde sfeer. Het is een heel eigenzinnige serie die steeds draait om een knotsgek misdaadverhaaltje in de binnenlanden van de V.S. Met steeds weer heerlijke personages, geweldig acteerwerk en een hele excentrieke vormgeving. Voor fijnproevers dus een must-see!

5. Master of None
Dit is een erg mooie serie rondom acteur/komiek Aziz Ansari die inmiddels bestaat uit twee seizoenen (1, 2) van elk tien episodes. De serie vertelt op een heel fijnzinnige wijze over het eigentijdse leven van een dertiger in New York. En dat leidt tot een serie die niet zozeer dolkomisch is (zoals het qua thematiek enigszins vergelijkbare Seinfeld) maar vooral een heel mooie toon weet te raken, waarin tal van aspecten van het moderne leven heel fijnzinnig worden verbeeld. Prachtig!

6. Black Mirror
Dit is een hele fijne Britse serie waarbij elk seizoen steeds bestaat uit drie tot zes afleveringen (1, 2). En steeds staat de vraag centraal: wat is de invloed van de moderne technologie op mens en maatschappij? Dit leidt tot werkelijk kostelijke plotten, die mij als amateur-schrijver flink inspireren. Want die centrale vraag: “wat als ik dit of dit verschijnsel heel ver doorvoer, wat zou er dan kunnen gebeuren?” blijkt heel vruchtbaar. Fantastische serie dus!

Uitgelicht: De ‘vakantie’-verhalen

vakaHij staat weer voor de deur; de zomervakantie! Een zomervakantie is natuurlijk bij uitstek een periode om ideeën op te doen voor een goed verhaal. Ook zeker voor mij! Niet dat ik natuurlijk echt over mijn eigen vakantie-belevenissen ga vertellen (ik schrijf nooit over mezelf, en dat wil ik graag zo houden!), maar toch zijn er tal van dingetjes, ervaringen, indrukken, noem het maar op, die plaats kunnen krijgen in een goed verhaal. Een verhaal ook waarin de omgeving nadrukkelijk een rol speelt.

En zo hebben vakanties naar respectievelijk Andalusië (Spanje), Isla Margarita (Venezuela) en Kirgizstan geleid tot drie, laten we ze zo noemen, ‘vakantie-verhalen’.
Lees ze via de volgende link:

1. El Borge (Andalusië)

2. Sirius (Isla Margarita) 

3. De Tündük (Kirgistan)

Boekrecensie ‘Alles wat is’, James Salter

saltDit is een veelgeroemd boek en daarom ben ik het ook maar eens gaan lezen (in een afgeschreven bieb-boek van een eurootje). Om zeker niet teleurgesteld te worden! En dat terwijl het toch wel een ander soort boek is dan ik had verwacht. Ik had een subtiele en poëtische roman over de liefde verwacht, maar deze roman doet gewoon veel meer; eigenlijk is het een beschrijving van het hele leven van één man; de hoofdpersoon Philip Bowman. We beginnen vanaf het moment dat dit personage afzwaait als militair in WOII en krijgen daarna kortweg zijn hele leven voorgeschoteld, in een soort helikopterview-vertelling. Wat daaraan bijdraagt is dat Salter zijn hoofdpersoon consequent heel afstandelijk ‘Bowman’ blijft noemen.
Dit alles zou een oninteressant boek kunnen opleveren, ware het niet dat Salter heel knap steeds heel precies en kernachtig kan doordringen tot de essentie. En dan maakt het niet uit waar het over gaat; de liefdes van Bowman, zijn werk, of zelfs de zijpaadjes die soms worden ingeslagen (zoals de passages over Bowman’s (ex-) collega Eddins). Hij weet steeds precies net datgene te beschrijven waar het om gaan.
Ja, die Salter heeft dus een fijn pennetje en vooral ook een heel scherpe blik op de aard der dingen. Ik las dat hij al in de tachtig was toen hij dit boek schreef en dat verklaart veel: de rijke levenservaring is namelijk maar al te merkbaar. Hiermee is dit een prachtig en zeer meeslepend boek. Ik zeg: lezen!