Maand: december 2021

Dit boek gaat heel kort gezegd over de verdwijningszaak van het vijftienjarige meisje Nola in het Amerikaanse plattelandsdorp Aurora in 1975. Als jaren later, in 2008, het lijk van haar wordt aangetroffen in de tuin van de woning van Harry Quebert, wordt deze schrijver al snel verdacht als moordenaar. Sterker nog: zijn beroemde liefdesroman ‘De wortels van het kwaad’ blijkt te gaan over de verboden liefde tussen hem en het minderjarige meisje.

De met een writer-block (de schrijversziekte) worstelende jonge auteur Marcus Goldman, ooit de student van Quebert, besluit zich in de zaak te verdiepen en er ook zélf een boek over te schrijven. En dat leidt tot vele onverwachte ontdekkingen en nieuwe inzichten.

Op zijn best is dit boek een aardige thriller / whodunnit, waarin je steeds meer begrijpt over wat er met Nola gebeurd moet zijn en er aan het einde nog een onverwachte twist (of twee) komt. Ook de diverse meta-lagen (het boek gaat ook óver het schrijven van het boek over de zaak) werken aardig. Maar wat het grootste bezwaar is van dit boek, is dat Dicker véél te veel woorden nodig heeft voor dit in de kern toch vrij simpele en ook eigenlijk niet zo heel erg opzienbarende verhaal. Hij vertelt nogal omslachtig en veel te uitgebreid (er staan zelfs enkele letterlijke herhalingen in het boek). Naar mijn idee had hij minimaal een derde van de 600+ pagina’s moeten schrappen, dan had dit misschien een écht goed boek kunnen worden. Nu vond ik het toch niet zo heel erg goed…

Dit boek heeft een intrigerend beginpunt: de vier kinderen van de familie Gold gaan in het New York van eind jaren ’60 op bezoek bij een waarzegster die hen alle vier hun sterfdatum vertelt. Dit begin-incident zal hen vormen.

De jongste, Simon, gaat al heel jong samen met zijn zus naar San Francisco om zich vol overgave in de gay-scene te storten. In een dramatisch relaas sterft hij daarna jong aan aids. Die zus, Klara, gaat het nauwelijks beter; als illusionist sabbelt ze een bestaantje bij elkaar, om vervolgens op bijna even dramatische wijze en ook nog heel jong te sterven. Resteren Daniel en Varya, de oudsten en ook degenen met de meest ‘conventionele’ levens; Daniel klampt zich vast aan een vervelende baan en Varya (weterschapster en onderzoeker) is bij al haar levenskeuzes altijd extreem voorzichtig geweest.

Dit boek wekte in mij in het begin een groot enthousiasme en enorme leeshonger op, die ik me voor het laatst herinner van Mitchell’s ‘Utopia Avenue‘. Want wat was dit goed geschreven! En wat waren de passages over Simon en Klara kostelijk!

Helaas is het grote nadeel dat het beste wel ècht aan het begin zat. Tegen het einde toe zakt het boek flink in. Daniel confronteert op enig moment nog de oude waarzegster, maar tot een duidelijke bevredigende ‘afronding’ leidt dit alles niet. En het verhaal van Varya was helaas ook verreweg de minst sprankelende van de vier.

Dus, concluderend toch een gemengd gevoel: een briljante eerste helft, maar dit boek mist de sterke afronding die het verdiend had!