Maand: juli 2022

Boekrecensie ‘Kruispunt’, Jonathan Franzen

Van deze Amerikaanse auteur heb ik drie eerdere boeken gelezen (link), dus ik wist al vrij goed wat ik kon verwachten. Een breed uitgesponnen familie-sage dus, ontzettend goed geschreven en met heel veel inzicht in de menselijke psyche.

Precies zo’n boek is dit boek ook. En in dit geval wordt de familie Hildebrandt messcherp en ontzettend goed geportretteerd.

Je zou dus zeggen dat ik geen enkele moeite zou hebben gehad dit boek te lezen; maar dat is toch niet helemaal waar. Het lijkt wel dat ik tegenwoordig steeds meer moeite heb me nog door zo’n dikke pil (want dat is het) te werken. Een gevolg van al die nieuwe moderne (social) media die stiekem heel veel aandacht weg slurpt? Ik sluit het helaas niet uit…

Tv-recensie ‘Stranger Things’, seizoen 4

Deze tv-serie is alweer toe aan haar vierde seizoen, maar ik was niet meteen dol-enthousiast. Na het vrij zwakke seizoen 3 twijfelde ik immers of deze tv-serie inmiddels al niet te lang was door gegaan. De eerste twee seizoenen vond ik namelijk meesterlijk, maar op een gegeven moment leek de koek toch wel een beetje op!

Maar die gedachte bleek onterecht, want in dit vierde seizoen is het weerzien met Hawkins toch wel weer erg fijn! En voelde alles voor mij weer heel fris aan! Misschien kwam het door het lange hiaat tussen dit en het vorige seizoen, maar volgens mij ook zeker omdat het plezier van de Duffer Brothers om deze serie weer verder te brengen, er écht van afspat.

Het plot wordt verder wel weer heel smeuïg en meeslepend opgebouwd. Dat draait erom dat een ‘nieuwe’ demon vanuit de Upside Down oprijst, die al snel Vecna genoemd wordt, naar een monster uit een D&D-spel dat Dustin met zijn nieuwe vriendclubje speelde. En die nieuwe demon blijkt al snel een zeer duidelijke link te hebben naar dat instituut waar Eleven in seizoen 1 uit gevlucht was.

En zo formeren zich naar goed gebruik al snel allerlei teampjes om het nieuw opgekomen kwaad te beteugelen. En zal opnieuw Eleven, die haar krachten kwijt is en gepest wordt op haar nieuwe school, een sleutelrol moeten gaan spelen. Maar daarvoor moet ze haar eigen demonen uit het verleden confronteren!

Al met al was ik toch weer zeer in mijn nopjes met dit seizoen. Alle nieuwe personages die werden geïntroduceerd voegden iets toe (zoals de hilarische pindakaas-smokkelaar Yuri) en ook hadden we eindelijk een echt interessante en gelaagde antagonist, met Vecna/One/Henry!

En zo kijk ik weer vol verwachting uit naar het vijfde en laatste seizoen! Laat maar komen!

Recensie ‘The Umbrella Academy’, Seizoen 3

In dit nieuwe seizoen keren we vanuit de jaren ’60 (zie seizoen 2) terug naar de huidige tijd. Maar net op het moment dat Five (heel goed gespeeld door Aidan Gallagher, foto) denkt dat hij nu eindelijk eens niet opnieuw de wereld hoeft te redden van een zoveelste dreigende Apocalyps, gebeurt natuurlijk precies dat!

Intussen hebben ze er ook nog mee te maken dat in dit parallelle universum hun hardvochtige vader Reginald Hargreeves een andere club met bijzondere kinderen heeft opgevoed; de Sparrows geheten. En natuurlijk is dat ook een recept voor de nodige spanningen en verwikkelingen.

Dit is een op een aangename wijze knotsgekke serie die je vooral niet serieus moet nemen, en dan is het allemaal erg fijn vermaak. Door het vindingrijke plot, de mooie manier waarop dit in beeld is gebracht, de sterke cast (vooral Robert Sheehan als Klaus is weer hi-la-risch) èn die heerlijke originele filmmuziek die de makers weer gevonden hebben is dit toch allemaal weer erg leuk!