Deze korte Netflix-serie (die ook een korte film had kunnen zijn) is weer zo’n typische Rowan Atkinson: over een onhandige man die alles in het honderd laat lopen. In dit geval is Atkinson een ‘house-keeper’, maar is de miljoenen-villa veilig in zijn handen als het jet-set koppel dat er woont op vakantie gaat? De vraag stellen is hem beantwoorden. Een duidelijk nee dus. Alles ontspoort al snel, en natuurlijk op groteske wijze. En dat allemaal door een irritante bij! Aardig vermaak dit!
Maand: februari 2023
Mijn verhaal ‘Het koolmeesje’ herzien
Ik heb mijn verhaal ‘Het koolmeesje‘ herzien en laten meedingen in Verhaal van de Maand. Daarin kwam het niet in de longlist, maar de jury had naast wat duidelijke kritiekpunten toch ook positieve noten: “De tekst ratelt (in positieve zin), het raakt me en ik blijf lezen“, “Goed verhaal met een intrigerende dialoog” en “Op zich goed geschreven verhaal.”
Nou ja, al met al zeker een reden nog eens dit verhaal onder de aandacht te brengen! Wil je het lezen? Klik dan het plaatje aan!
Filmrecensie Januari 2023
De film-oogst van deze periode, natuurlijk weer van goed naar slecht:
| Everything, Everywhere, all at once
| Triangle of Sorrow
| Guillermo del Toro’s Pinocchio
| Us
| Vice
| El buen patrón
| White Noise
Na de break de volledige recensies!
Tv-recensie ‘Eat the rich, the Gamestop Sage’
Deze korte docu-serie gaat over de Reddit-hype rondom de aandelenkoers van GameStop. Door een storm in de sociale media bereikte de aandelenkoers van dit wegkwijnende bedrijf (beetje de evenknie van Free Record Shop in NL zou ik zeggen) heel even een all-time high.
Werd Wall Street in zijn eigen spelletje verslagen, nu alle ‘short sellende’ private equity-fondsen prompt miljoen-miljarden verloren? Nou, eigenlijk niet. Alhoewel deze docu-serie helaas erg onsamenhangend is en eigenlijk nauwelijks doorgrondt wat er nu gebeurde, zijn er wel op zijn minst enkele sterke observaties.
Ten eerste over de sociale media zelf! Wat mij in toenemende mate intrigeert is hoe weinig verweer wij mensen eigenlijk hebben tegen wat in deze docu heel treffend de ‘attention industry’ wordt genoemd: we laten zomaar handenvol uren per dag van onze aandacht wegsnoepen door hun. Het ontgaat ons daarbij blijkbaar dat wij niet de klant zijn (van een dienst van Facebook, Insta, Twitter, Youtube, etc); nee: wij zijn het product: al die bedrijven willen je zo lang mogelijk op hun site houden om maar advertenties te verkopen! En op de één of andere manier trappen we daar met boter en suiker in…
Een andere mooie observatie is dat Wall Street natuurlijk helemaal niet verslagen kan worden in haar eigen spelletje. Want ja (spoiler alert): de aandelen van GameStop daalden natuurlijk al snel weer net zo hard! En niet het grote geld van Wall Street had uiteindelijk het nakijken, maar al die nietige particuliertjes, die allemaal nog even dachten heel slim te zijn met hun op sociale media vergaarde ‘kennis’. Think again! Alle grote jongens van Wall Street kunnen prima voor zichzelf zorgen, daar hoef je niet bezorgd over te zijn! En een mooie typering in deze docu is dan dat Wall Street niet zozeer een geld-makende industrie is, maar eerder precies het tegendeel! Het deed me denken aan wat ooit over Goldman Sachs is gezegd, de zakenbank op de top van de apenrots: zij zijn meer dan wat ook vooral de ‘parasiet van de wereld’, die alle financiële systemen vakkundig leeg trekken.
Het zijn zo maar wat rake observaties, die ik zeker waardevol vind, maar daarvoor hoef je misschien niet zozeer deze toch teleurstellende docu-serie te kijken.