TV-recensie diverse series

Beckham | Interessante serie over het leven van voetballer David Beckham en vooral zijn worsteling met het beroemd zijn, met name na zijn society-huwelijk met Victoria, Posh Spice. David heeft voldoende interessants te vertellen en toont zich ook kwetsbaar. Boeiend!

One Piece | Smakelijk verfilmde manga-kolder over hoe -in een fantasy-wereld- de olijke Luffy ‘koning van de piraten’ wil worden. De serie is prettig uitzinnig in vormgeving, gaat lekker snel en is al met al ook best meeslepend. Kostelijk non-pretentieus vermaak.

Arnold | Alweer een ‘bio-docu’, nu over Arnold Schwarzenegger, de Oostenrijker die in zijn leven drie dromen waar maakte: bodybuilding-kampioen (‘Mr. Universe’), beroemd acteur (‘The Terminator’) èn geslaagd politicus worden (zijn onwaarschijnlijke incarnatie als ‘Governator’ van California). Deze korte serie serveert dat allemaal smakelijk. Leuk!

Boekrecensie ‘De beste helft’, Arjan Broers

Dit boek gaat over hoe de tweede helft van je leven ook de beste, de meest betekenisvolle, kan worden, ten minste: mits je wel wijzer wordt. Daarmee moet je loskomen van heel veel wat de huidige maatschappij in zich heeft: het individualisme, de prestatiecultuur en de verheerlijking van het puberale. Maar ook zelf nieuwe kwaliteiten ontwikkelen, nieuwe ‘software’.

In het tweede deel van het boek gaat theoloog Broers erop in op hóe je dan wijzer kunt worden. Aandachtige aanwezigheid, je schaduwkanten erkennen, betekenisvolle verbindingen leggen, onder meer. En hij sluit af met een laatste hoofdstukje met 7 hele mooie inzichten over die bedoelde wijsheid.

Dit is een boek vol mooie en doorleefde inzichten. Vlot geschreven, alhoewel niet altijd even makkelijk te volgen. Heel grappig vond ik ook de kostelijke en originele quotes waar de schrijver mee grossiert: Popeye, Agent Smith uit The Matrix, Doe Maar, Finkers, Bilbo uit TlotR, Nick Cave, ze komen allemaal voorbij. Interessant boek!

Een vleugje ‘Sterrit’, aflevering #7

Al meer dan 25 jaar ben ik betrokken bij de Sterrit of Paassterrit in mijn ‘hometown‘ Reutum.

Een constante factor is dat ik me daarbij altijd heb bezig gehouden met de (quiz-)vragen. Zoals (wat ik het leukste vind) de stellingen. In een (naar verwachting) langere serie komen enkele van die stellingen voorbij. Steeds komt na de break het antwoord!

En dan nu de stelling: Om te enen male een eind te maken aan de vraag “Wat was er eerder; de kip of het ei?”: het ei was er dus eerderWaar of niet waar?
Lees verder “Een vleugje ‘Sterrit’, aflevering #7”

Tv-recensie ‘The Pacific’

Deze serie is de tegenhanger van de terecht bewierookte serie ‘Band of Brothers’ (die momenteel ook op Netflix staat) en belicht niet het Europese front waar de Amerikanen in WOII vochten, maar de bijna even gruwelijke oorlog die tegelijkertijd plaatsvond in de Stille Oceaan tegen de Japanners.

Maar deze serie is helaas ook in andere opzichten duidelijk het kleine broertje. De storytelling is minder meeslepend en de personages komen mede daardoor veel minder uit de verf. Wat Band of Brothers zo sterk maakte: dat je echt mee leefde met iedereen in de Easy-company, mis je hier node. Daarbij komt dat ik de oorlogsscenes, hoe goed in beeld gebracht ook, wel èrg gruwelijk vond. Ondanks de hoogstaande cinematografie kon de serie daarmee toch niet echt bekoren.

Boekrecensie ‘Hard Land’, Benedict Wells

In deze coming-of-age roman volgen we de vijftienjarige Sam, die opgroeit in een klein stadje in het heartland van de USA. Tijdens de lange zomervakantie maakt hij nieuwe vrienden èn wordt hij voor het eerst verliefd.

De materie is misschien niet zo origineel, maar oh: wat heeft Benedict Wells (zie hier een eerdere recensie) een heerlijke vertelstijl en oh: wat wordt je meegezogen in dit meeslepende verhaal, ook nog eens vol met de jaren ’80-referenties. Zo is er zelfs een soundtrack van dit boek beschikbaar op Youtube en Spotify. Maar centraal in het boek staat een (door de schrijver verzonnen) gedicht over het stadje Grady, waar het verhaal ook speelt. Een gedicht dat vooral gaat het volwassen worden (en nog iets meer) en dat natuurlijk ook ‘Hard Land’ heet.

Een ontroerend boek dat je in korte zult verslinden! En waar je ook zelf een beetje ‘eufancholisch’ van wordt. Geweldig gedaan!

Tv-recensie ‘Sex Education’, seizoen 4

Deze Netflix-serie begon heel sprankelend als een young adult serie over een middelbare school, die op een heel fijnzinnige wijze allerlei coming of age-kwesties voor het voetlicht bracht, in een licht surrealistisch wereldje: een landelijk Engels dorp, waarin alles jaren ’80 ademt, maar toch iedereen de nieuwste iPhone heeft.

Maar dit basis-gegeven is wel erg sleets geworden in dit vierde seizoen. Alles wordt namelijk teveel uitgerekt, met nóg meer paradijsvogels die scoren op alle vlakken van het LHBTIQ+-spectrum. Hiermee lijkt de serie vooral op een voorlichtingsfilm voor jongvolwassenen over seksuele en genderidentiteit. Bijvoorbeeld als alles en iedereen heel correct de non-binaire Cal aanspreekt met ‘die/hen/hun’ (als taalliefhebber vind ik die benamingswijze toch al een gruwel).

En dat alles gaat ten koste van het kijkplezier; hoe kostelijk de hoofdrollen nog steeds zijn; met name die van Ncuti Gatwa (Eric), Asa Butterfield (Otis) en de immer fenomenale Gillian Anderson (Jean Milburn).

Gelukkig is dan dit vierde seizoen ook echt het laatste en sluiten we ten minste nog af met een mooi en bitterzoet einde, waarin natuurlijk de relatie tussen Otis en Maeve centraal staat. Het was goed zo!