Recensies van enkele tv-series

Robbie Williams | Interessante serie over popidool Robbie Williams, die na zijn tijd bij Take That een succesvolle solocarrière startte. De serie is met name interessant als je er getuige van bent hoeveel druk die status als popster met zich meebrengt. Vooral als je even in een slechte periode zit, en dat laatste gebeurde de verslavingsgevoelige Robbie nogal eens. Met name de beelden van hoe een panikerende Robbie twee concerten in Leeds tot een goed einde moet brengen, zijn ronduit schrijnend.

Bodies | Vier rechercheurs in vier verschillende tijdperken vinden het lichaam van hetzelfde moordslachtoffer, ergens in een achteraf straatje in Londen. En in het allerlaatste tijdvak, ergens in de toekomst, leeft dit lijk weer! Dit leek het beginpunt van een intrigerende serie. Maar al spoedig was ik de draad bij dit verhaal helaas al een beetje kwijt en haakte ik af. Nee, geen succes…

Ferry, De Serie | Na zoveel seizoenen Undercover en een prequel-film is er nu deze serie die voor Undercover plaatsvindt en na de film. Frank Lammers en Elise Schaap blijven heerlijk als Ferry en zijn Daantje en ook het plot is al met al best goed, met een paar verrassende wendingen. Niet vreselijk hoogstaand, maar toch leuk vermaak.

Monk | Ik heb de laatste periode een paar dozijn afleveringen van deze serie gekeken, en met veel plezier. Hoofdpersoon is Adrian Monk, die briljant is in het oplossen van misdaden, maar ook nogal getroebleerd, met OCD en nog tal van obsessies en angsten. De plotjes zijn goed, de hele toon van de serie is prettig licht en komisch en de acteurs, met name Tony Shalhoub in de titelrol, zijn erg sterk.

Tv-recensie ‘All the Light we Cannot See’

Toen ik merkt dat er een serie was gemaakt van het fantastische boek van Anthony Doerr, en dat dit beschikbaar was op Netflix, was ik natuurlijk zéér geïntereseerd. Maar, oefff… wat viel dat tegen!

Het is moeilijk om te duiden wat er precies mis is aan deze verfilming. Misschien was het ook wel moeilijk; om de unieke magische sfeer die het boek wel oproept, naar het scherm te vertalen. Maar de makers hebben er ook wel een ‘hot steaming mess’ van gemaakt. Het plot is op tal van plaatsen aangepast, en nergens pakt dat goed uit. Net als de keuze om de hoofdrollen van twee kinderen te laten spelen door acteurs van eind-twintig.

Veel dialoog klinkt ook opeens mal, zoals een scene waarin om de haverklap ‘Heil Hitler’ wordt geuit. Net zoals dat het hele plot eigenlijk een beetje mal en onzinnig uitpakt. Waarom stelt die nazi die Werner naar een eliteschool brengt, eigenlijk zo’n belang in hem? Waarom is een radio-amateurtje in het Saint Malo dat op het punt staat door de geallieerden te worden veroverd, opeens zo belangrijk? Zo belangrijk zelfs dat Werner een mede-soldaat in koelen bloede dood schiet? Het is zijn zomaar wat vragen over een naar mijn idee volledig mislukte verfilming.

Jammer!

Mijn nieuwe verhaal ‘Saguaro’

Met gepaste trots kan ik hierbij melden dat ik een nieuw verhaal geschreven heb, dat ik nu graag wil delen. Het is de tweede aflevering in mijn, hopelijk, langere serie verhalen die spelen in het ‘St. Vincent’-universum.

Voor de goede orde: ‘St. Vincent‘ is hierbij natuurlijk het boek dat ik in voorbereiding heb. Daarvan ligt er een manuscript van meer dan 130.ooo woorden klaar (ja, het wordt geen dunnetje!) dat ik de komende tijd grondig wil gaan herzien. Maar voor het zover is, ben ik ook bezig enkele andere verhalen te schrijven die plaatsvinden in hetzelfde ‘universum’. Het eerste verhaal in die reeks is ‘Jager en Prooi‘, en dit verhaal is dus nu de tweede in de rij. Klik het plaatje aan om het verhaal te lezen!

Tv-recensie ‘The Fall of the House of Usher’

Kostelijke serie die inderdaad zoals de titel al voorspelt gaat over de ondergang van de familie Usher. Die familie is steenrijk geworden met het farmaceutisch bedrijf dat heel onethisch extreem verslavende pijnstillers aan de man bracht. Een nogal overduidelijke hint naar de familie Sackler die rijk werd met Oxycontin.

De serie is een vrije bewerking naar diverse verhalen van Edgar Allen Poe en hiermee kan horror natuurlijk niet onbreken. En die is er genoeg, als we zien hoe Roderick Usher (met behulp van een mysterieuze dame) samen met zijn zus het bedrijf opbouwt, maar uiteindelijk al zijn kinderen zal zien sterven. Toch is deze serie ook méér dan alleen maar horror, want daarmee zou je het echt tekort doen. Het is een prachtig gelaagde barokke vertelling waarin ook opvalt dat er hele passages uit het werk van Poe letterlijk voorgedragen worden.

Hiermee is dit al een zeer meeslepende serie. Heel erg geslaagd! Kijken!

Boekrecensie ‘The Essex Dogs’, Dan Jones

Dit is een historische roman die speelt midden in de Middeleeuwen, als de Engelsen in het prille begin van de Honderdjarige Oorlog (die overigens 121 jaar duurde) het Franse vasteland aanvallen. Eén van de compagnieën zijn de Essex Dogs, aangevoerd door de doorgewinterde militair Loveday, die vanaf de zeer gewelddadige landing op de Franse kust vooral probeert al zijn mannen in leven te houden.

Het boek is met veel vaart geschreven en je leert intussen steeds beter alle verschillende leden van de Essex Dogs kennen. En daardoor ga je ook echt meeleven met alle ontberingen die ze moeten doorstaan. Dit is een mooi stukje smeuïg opgeschreven historische fictie. En het doet zeker uitkijken naar meer, want dit is nog maar boek 1 van wat uiteindelijk een trilogie moet worden. Laat maar komen, zou ik zeggen!

Een vleugje ‘Sterrit’, aflevering #8

Al meer dan 25 jaar ben ik betrokken bij de Sterrit of Paassterrit in mijn ‘hometown‘ Reutum.

Een constante factor is dat ik me daarbij altijd heb bezig gehouden met de (quiz-)vragen. Zoals (wat ik het leukste vind) de stellingen. In een (naar verwachting) langere serie komen enkele van die stellingen voorbij. Steeds komt na de break het antwoord!

En dan nu de stelling: Deze behoeft enige introductie: Je doet mee met een spelshow en je krijgt drie deuren te zien. Achter één deur zit de hoofdprijs en jij hebt zojuist al Deur 1 uitgekozen. De presentator zegt nu dat er achter Deur 2 geen prijs zit, en voegt eraan toe dat je nu nog mag switchen naar Deur 3,  maar dat het wel zeer onverstandig is om dit doen. Is dit laatste waar of niet waar?
Lees verder “Een vleugje ‘Sterrit’, aflevering #8”