In navolging van David Bennett ga ik beginnen met een korte serie over wat ik het beste liedje per jaar vind. Daarbij neem ik, heel triviaal, de top 100 van de Top 40 van elk jaar als beginpunt. Triviaal omdat daar natuurlijk ook veel muziek in ontbreekt; zo zullen bijvoorbeeld prog-mastodonten als Rush en Dream Theater, verklap ik maar even, ontbreken in de lijst, simpelweg omdat die niet mainstream genoeg zijn.
Triviaal genoeg begin ik verder in 1976, mijn geboortejaar. Niet omdat ik niet óók luister naar muziek van vóór die tijd (The Dark Side of the Moon van Pink Floyd bijvoorbeeld is dit jaar al 50 jaar oud, en 2 jaar ouder dan ik!), maar omdat je ergens de grens moet trekken, niet dan? Na de break meer!
Lees verder “Nieuwe serie: beste lied per jaar: editie #1: de jaren ’70”