Tv-recensie ‘Adolescence’

Deze korte Engelse tv-serie van 4 episodes begint met een gewelddadige politie-inval waarbij Jamie, op het eerste oog een heel normale 13-jarige Engelse jongen, ruw van zijn bed wordt gelicht en wordt afgevoerd in een arrestantenbus. Heel even denk je dan nog dat je misschien in een detective beland bent; die jongen is vast, zoals hij zelf ook zegt, onschuldig en natuurlijk zal dat uiteindelijk na veel speurwerk ook uitkomen.

Maar al heel snel blijkt deze serie een hele andere kant uit te gaan. In een bijzondere filmstijl waarin elke aflevering één lange eindeloos uitgesponnen scene is, zijn we getuige van hoe Jamie opgepakt wordt, hoe de politierechercheur navraag doet op zijn school, hoe Jamie wordt ondervraagd door een psychologe en -ten slotte- hoe Jamie’s ouders en zusje proberen om te gaan met alles. En dat wordt al snel heel beklemmend en vaak heel indringend en emotioneel.

Deze serie is dus zeker geen who-dunnit, maar veel meer een wrang portret van hoe mis het kan gaat met een opgroeiende adolescent als Jamie. Met name de derde aflevering is huiveringwekkend goed, als Jamie en zijn psychiater een intrigerend verbaal kat-en-muisspel met elkaar spelen. Fantastisch goed gedaan dit!

Boekrecensie ‘Regicide’, Robert Harris

Dit boek gaat over de jacht op de moordenaars van koning Charles I van Engeland. Twee van hen zijn gevlucht naar Amerika, dan nog een kolonie van Engeland, en het is aan Richard Nayler om ze te vinden.

In het boek wordt het verhaal zorgvuldig en vaardig opgebouwd; Harris heeft overduidelijk grip op de materie. Maar… hij gebruikt wel erg veel woorden voor een toch niet zo heel opmerkelijk verhaal. Natuurlijk wordt het bij tijd en wijle interessant, bijvoorbeeld als we lezen over hoe de burgeroorlog verliep (die het militaire bewind van Oliver Cromwell in het zadel hielp, een verre nazaat van die andere Cromwell) of hoe gruwelijk Charles I aan zijn einde kwam. Maar voor het overige gaat het verhaal veel te traag en is het me ook onhelder waarom Harris juist deze insteek gekozen heeft voor zijn verhaal, want eigenlijk is die hele jacht op die koningsmoordenaars weinig boeiend. Op hetzelfde moment brengt Harris de 17e eeuw wel zeer overtuigend tot leven. Maar al met al toch niet meer dan een magere drie uit vijf bollen.