Spy | Erg leuke spionage-parodie, met dikkerdje Melissa McCarthy in de hoofdrol. Normaal gesproken is zij iemand voor de back-office, maar voor een nieuwe klus wordt ze het veld ingestuurd. Dat leidt tot veel hilariteiten in een echt heel grappige film! Toppertje! Ook met mooie rollen van Jude Law, Jason Statham en Miranda Hart.
Inside Out | Ook deze animatiefilm is net als veel andere recente evenknieën weer prima in orde. Wat haalt de hedendaagse animatie toch een constant hoog niveau! Alweer een origineel verhaal met echt een hard en ziel, dit keer over het meisje Riley en haar emoties (woede, vreugde en verdriet) in de hoofdrol. Super, kijken!
Scott Pilgrim vs. the World | Deze film, waar ik toevalligerwijs langs zapte op de commerciëlen, bleek een erg leuke, zeer eigenzinnige film te zijn. In een soort comic-stijl wordt verteld hoe de wat sullige hoofdpersoon Scott verliefd wordt op Ramona. Hij moet echter eerst afrekenen met de zeven exen van haar. En niet zomaar, maar in brute gevechten, in een heerlijk overdadige stijl, die doet denken aan arcade-hal vechtspelletjes als Tekken. De film is soms onbedaarlijk komisch, heeft veel geniale dialogen en heeft een hele eigen feel over zich. Daarom zeer zeker de moeite waard!
Hanna | Op het eerste oog lijkt het een nogal belegen plot: tienermeisje Hanna is het laatste wat resteert van een uit de hand gelopen overheidsproject om supersoldaten te creëren en is haar leven niet meer veilig. Ver weg van alles in de poolbossen bereidt Eric Bana haar voor op haar beproevingen, maar dan wordt ze al snel door de CIA opgepakt. To zover weinig echt verassends. Wat de film echter redt is de mooi eigenzinnige feel die de film uitstraalt en de redelijk briljante soundtrack van de Chemical Brothers.
Michael de Ruyter | Dit is een ambitieus epos van Nederlandse makelij (eentje die het begin was van het einde voor het bedrijf A-film) over een van onze (weinige) eigen helden. Kosten noch moeite zijn gespaard om de film grootsheid mee te geven: de gezwollen filmmuziek, de vele animaties van zeeslagen en een buitenlandse acteur als Charles Dance (Tywin Lannister). En het lukt ook nog heel aardig. Mooi vond ik echter met name het mooie inkijkje in 17e eeuws Nederlands, met prachtige landschappen en stadsgezichten, een achteloos voorbijschietend Melkmeisje-tafereel en het Rembrandtiaanse spel met licht en schaduw dat in heel veel scenes terugkomt. Verder hebben de scenaristen (daar kijk ik dan weer naar) degelijk werk geleverd en uit het historisch materiaal een redelijk samenhangend plot weten te destilleren. Kortweg: over hoe De Ruyter, vaderlandslievend en recht door zee, wordt vermorzeld in het gekonkel tussen prins- en staatsgezinden. Hele aardige film dus dit!
Milk | Degelijke biopic over de eerste openlijk homoseksuele politicus in de VS, Harvey Milk in San Francisco. De film volgt keurig de algemene conventies inzake script-opbouw. Met name zeer te genieten door zeer imponerende rol van Sean Penn in de titelrol.
Child 44 | Op het eerste oog een zeer interessante film over het barre dagelijkse leven in het Stalin-era. De sfeer wordt goed neergezet en de acteurs zijn topklasse (o.m. Tom Hardy, Noomi Rapace en Gary Oldman). Waar het echter gruwelijk misgaat is het plot. Het briljante en rijkgeschakeerde maar ook complexe boek ‘Kind 44’ van Tom Rob Smith (ook nog eens een belangrijke inspiratiebron voor mijn eigen boek) lijkt wel door iemand met een bot fileermes te zijn bewerkt, en wat resteert is helaas een vreselijk onsamenhangende janboel waar je zeker als argeloze filmkijker geen kaas meer van kunt maken. Jammer!
Project T / Tomorrowland | Het is eigenlijk wel typisch dat zelfs de titel van deze film tweeledig is, want ook de film zelf hinkt steeds op twee gedachten. Is het een lichtvoetige avonturenfilm of een serieuze thriller? En is het simpel vermaak of probeert het een boodschap aan je mee te geven? De plot is eerlijk gezegd nogal een rommeltje (iets over Casey die de wereld moet redden van de apocalyps) en dat maakt het geheel ondanks het visuele spektakel en de soms boeiende plot-elementen toch niet tot een erg groot succes. Van animatie-grootheid Brad Bird (maker van het onvolprezen The Incredibles) had ik meer verwacht!
Terminator Genisys | De Terminator-franchise begon met twee ijzersterke, iconische films van de hand van David ‘Titanic‘ Cameron. De eerste worp, met Arnold ‘I’ll be back‘ Schwarzenegger als bad guy was al goed, maar het ijzersterke tweede deel, dat stoelt op de briljante vondst om van Arnie nu de good guy te maken, is helemaal een toppertje. Ondanks dat die film een mooi rond einde kende, meenden anderen echter de franchise te moeten doorzetten met nieuwe worpen. Zonder uitzondering draken van films. En dan dit vijfde deel, dat een soort herstart zou moeten zijn (Waar hebben we dat eerder gezien? Oh ja, overal!). Wat een tenenkrommend rommeltje ze van het materiaal gemaakt hebben! Afschuwelijk! Ik heb de film niet eens uitgekeken. Een aanfluiting…