Recensie ‘The Walking Dead’ seizoen 4

‘The Walking Dead’ is momenteel nog de enige lopende serie die ik (naast het geweldige ‘Game of Thrones’ natuurlijk) ben blijven volgen. Dat komt met name omdat de karakterontwikkeling van de serie sterk blijft. In dit vierde seizoen zit de hele groep rond Rick aanvankelijk redelijk beschut in hun voormalige gevangenis. Voor de Governor, een oude bekende uit seizoen 3, hier bruut een einde aan maakt en de hele groep verspreid raakt. En zo volgen we in het tweede deel van dit seizoen in een soort raamvertelling de belevenissen van alle belangrijkste hoofdpersonen, naast Rick natuurlijk ook onder meer Daryl, Michonne, Glenn, Beth, Maggie en Carol. En dit blijft toch gewoon boeiend, alhoewel de zwaktes van de serie (het eeuwige gedraal door die eindeloze bossen èn de soms wel heel gore zombie-scenes) wel steeds duidelijker naar voren komen.

Het seizoen eindigt in ieder geval sterk, als zo’n beetje iedereen samen komt in de ‘veilige haven’ Terminus (let op die aanhalingstekens). Het levert meteen een knots van een cliff-hanger voor het volgende seizoen op. Een seizoen waarvan ik wel hoop dat hierin het verhaal ècht een keer verder wordt gebracht, want dat is nu echt nodig!