Natuurlijk wilde ik deze nieuwe worp van showrunners D.B. Weiss en David Benioff (D&D) zeker eens bekijken! Al was het maar omdat hun tv-serie ‘Game of Thrones‘ wat mij betreft baanbrekend en op haar hoogtepunt (rond seizoen 4 a 5) akelig goed was. Tegelijkertijd vond ik de manier waarop ze deze serie beëindigden niet best; en met mij velen. Zie bijvoorbeeld mijn uitgebreide slot-post daarover, waarin ik zelfs een alternatief einde heb uitgeschreven.
Ik was er dus zeker niet gerust op, toen ik met deze serie begon te kijken. Al heel snel viel me op hoeveel acteurs of GoT terugkeren; Liam Cunningham (Davos) en John Bradley (Samwell Tarly) bijvoorbeeld. Makers hechten zich toch aan hun acteurs, zo blijkt maar weer: het deed me heel erg denken aan hoe in ‘Sense8‘ heel veel acteurs rondlopen die we ook al uit de Wachowski-films ‘Cloud Atlas‘ en ‘The Matrix IV‘ kenden.
Intussen ontvouwt zich in deze serie een plot rondom een vriendenclubje wetenschappers en een agressieve buitenaardse soort dat wordt ‘uitgenodigd’ en dat over vier eeuwen de aarde zal bereiken. Op zich is dat allemaal fascinerend, maar toch vond ik de story-telling al snel, tja…. vreemd. Zo lijkt een virtuele wereld die je betreedt met futuristische VR-brillen (heel ‘Black Mirror‘) een belangrijke rol te spelen, maar dit verhaallijntje verdwijnt weer naar de achtergrond. En wie is die raadselachtige Wade en hoe komt hij aan die enorme macht? En zo nog wel meer vragen.
Verder rondt dit eerste seizoen bepaald niet een rond verhaal af. Pas de vervolgseizoenen zullen ons denk ik leren of het vreemde, vreemde verhaal opeens toch nog heel mooi in elkaar valt. Ik heb er eerlijk gezegd niet heel veel vertrouwen in. Al met al dus heel veel gemengde gevoelens over deze serie.