Van de serie ‘Arrested Development‘ vond ik het eerste seizoen erg leuk. De twee seizoenen die volgen over de belevenissen van Michael Bluth en zijn disfunctionele familie, zijn al even kostelijk. Deze kan ik dan ook van harte aanbevelen.
Na seizoen 3 werd de show tot frustratie van velen gecancelled. Tot circa vijf jaar later er alsnog een vierde seizoen kwam. Of dat zo’n goed idee was, waag ik echter te betwijfelen. Dit definitief laatste seizoen is toch een beetje een teleurstelling. Kortweg wordt geprobeerd te vertellen hoe het de familie Bluth verging in de afgelopen jaren, en dan steeds vanuit het perspectief van de verschillende familieleden. Al hun belevenissen blijken enorm veel raakvlakken te kennen, maar daarvoor hebben de scriptschrijvers wel bizarre plotwendingen moeten verzinnen. Zo besluit niet alleen Tobias, maar ook zijn ex/niet-ex Lindsay zich spiritueel op te laden in India, waar hun paden zich diverse malen kruisen, zonder dat ze het door hebben. Als je dan bedenkt dat de goeroe waar ze beiden te rade gaan, dan ook nog eens een verklede en rancuneuze dochter Maeby is, dan tja… Hetzelfde gevoel krijg je bij dat feest Cinqo de Quarto waar de hele familie weer zal samenkomen. Hier zie je toch dat de schrijvers een beetje zijn doorgedraafd. En helaas gaat dat ten koste van het vermaak want, al met al is dit laatste seizoen van deze leuke serie gewoon het minst leuk.