Tv-recensie ‘Painkiller’

Dit is een indringende gedramatiseerde docu-serie over de pijnstiller OxyContin, die jarenlang door vele artsen in de VS in zeer ruime mate werd voorgeschreven aan hun patiënten. Ongelooflijk, als je bedenkt dat het pilletje eigenlijk gewoon zeer veel verslavend opiaten bevat (eigenlijk is het heroïne in een pilletje). En nog ongelooflijker is dan hoe de familie Sackler van farmaceutisch bedrijf Purdue er in slaagde de pijnstiller goedgekeurd te krijgen door de FDA (eigenlijk door één persoon om te kopen!), het middel te verkopen als het minst verslavende (!) wat op de markt is, en als artsenbezoekers jonge deernes in strakke jurkjes in te zetten, die strooien met coupons en OxyContin-knuffelberen. Je denkt dan: dit kan bijna niet waar zijn! Maar de indringende intro’s: steeds van ouders die hun kinderen ècht verloren aan de drug, vertellen toch iets anders!

De serie laat heel kernachtig zien hoe dit alles heeft kunnen gebeuren: door de op geld beluste Richard Sackler te portretteren, één van die verkoper-meisjes èn een archetypisch slachtoffer: een middle-class Amerikaans burger die bij hevige rugpijn aan het middel verslingerd raakt en uiteindelijk er aan ten onder gaat. Maar de hoofdpersoon is de onderzoekster die Purdue en Sackler voor de rechter sleepte.

Allemaal heel boeiend, waarbij alleen de vele herhalingkjes in de vertelling soms wat afleiden. Maar de belangrijkste tekortkoning vond ik het te afgeraffelde einde, want vele vragen: ‘is OxyContin nu van de markt?’ bijvoorbeeld, bleven onbeantwoord. Ondanks dat, zeer boeiende serie!