Tv-recensie ‘The Sandman’

Deze nieuwe Netflix-serie moest ik natuurlijk alleen al bekijken, omdat ik al snel zag dat Neil Gaiman één van de makers was! Hem ken ik als de zeer interessante schrijver van American Gods en De oceaan aan het einde van het pad.

‘The Sandman’ is te kenschetsen als een grimmig sprookje voor volwassenen. We volgen ‘Dream’ (ook Morpheus, de koning van dromen genoemd) en als hij na lange gevangenschap eindelijk zijn vrijheid hervindt, is hij zijn ‘gerei’ (gekke vertaling in de Netflix-subs, ik zou zeggen: gereedschap of instrumenten) kwijt. Dat zijn een zakje zand, een helm en een rode robijn. En die spullen moet hij weer zien te verzamelen om zijn macht terug te winnen.

Maar daar blijft het niet bij, want het verhaal ontwikkelt zich in de tweede helft hele andere richtingen op: iets over een vortex die de droomwereld bedreigt en nog meer. Dat maakte voor mij de totale plot toch wel wat te weinig gefocust. Juist als er een schrijver als Gaiman aan boord is, verwacht ik wat dit betreft wel iets beters! Maar al met al toch best een boeiende serie.