Boekrecensie ‘American Gods’, Neil Gaiman

agodsDeze schrijver kende ik al van twee eerdere boeken (1 2), die allebei erg sterk waren. Daarom waagde me ik maar eens aan dit bepaald vuistdikke boek, bij wijze van vakantieboek. En dat was geen straf, alleen al door de kostelijke en vaak humorvolle schrijfstijl van Gaiman.

Het plot intussen draait om de premisse dat met de mensen die naar de Nieuwe Wereld zijn getrokken, ook hun goden mee zijn gekomen. Maar al die oude goden leiden in Amerika een kwijnend bestaan, omdat mensen andere goden op het schild hebben gehezen, zoals de media en de tv. De ex-gedetineerde Shadow wordt ingehuurd door ene ‘Wednesday’ (Wodan / Odin) en belandt op die wijze midden in het strijdgewoel tussen de oude en nieuwe goden.

Dit alles lijkt een knotsgekke premisse van een boek, maar Neil Gaiman werkt het allemaal meeslepend en ingenieus uit in een heerlijk surrealistisch plot vol mooie wendingen, waarin alles op het eind mooi samen komt. Niet voor niets is inmiddels van het boek ook een tv-serie gemaakt. Al met al is dit dus gewoon weer een erg goed boek. Maar bereid je wel voor op een flinke kluif!