Tom Rob Smith is de auteur van het meesterlijke boek ‘Kind 44’, dat is verfilmd en ‘en passant’ ook een belangrijke inspiratie vormde voor mijn eigen boek. Het is een broeierige who-dunnit over de speurtocht van Leo Demidov naar een seriemoordenaar in Sovjet-Rusland; een boek dat ook nog twee heel verdienstelijke vervolgen kreeg.
Met dit boek doet Smith voor het eerst iets anders en dat, ik zal maar met de deur in huis vallen, viel erg tegen. ‘De boerderij’ is een heel merkwaardige roman, die nauwelijks nog een thriller is te noemen. Smith, geboren Zweed, blijft heel duidelijk veel dichter bij zichzelf en bouwt het verhaal op rond de jonge Londenaar Daniël, wiens ouders in Zweden zijn gaan wonen. Alles lijkt pais en vree, tot zijn paniekerige moeder opeens opduikt met warrige verhalen over de duistere zaken die ze heeft ontdekt daar op het Zweedse platteland.
Smith geeft die moeder, Tilde, ruimschoots de gelegenheid haar verhaal te vertellen in tekstdelen die alleen door een extra inspringing zijn te onderscheiden van het hoofdverhaal. Die gekke vorm doet het verhaal echter weinig goed naar mijn idee. Net als al die halve pagina’s wit en het ontbreken van een hoofdstukindeling.
De spanning moet dan voortkomen uit de vraag of Tilde gelijk heeft of gewoon gek is. Dat laatste is namelijk wat Daniël’s vader beweert; hij vertelt aan Daniël dat ze is ontsnapt uit een psychiatrische kliniek en waarschuwt hem zelfs voor haar. Aan Daniël de taak hier dan kaas van te maken, en daarvoor reist hij enige tijd later zelf naar Zweden. Maar waar je misschien nog een tijdje op een echt spannende intrige of verrassende wending hoopt, blijkt al snel dat het verhaal vervolgens als een nachtkaars uitdooft: ja, Tilde was inderdaad een beetje kierewiet door een onverwerkt jeugdtrauma, en ja: ze heeft vrijwel alles verzonnen. Weg plot, weg spanningsboog.
Nee; dit boek was hiermee niet bepaald een succes; jammer!