Dit boek beschrijft de moeizame levensgeschiedenis van Mattia en Alice. Beide gaan gebukt onder het verleden: Mattia omdat hij ooit zijn debiele tweelingzusje Michela in de steek liet, Alice omdat ze bij een skivakantie gehandicapt raakte en kampt met anorexia. Mattia en Alice vinden elkaar in hun eenzaamheid, maar slagen er toch niet in om echt bij elkaar te komen: ze zijn onverenigbaar als de priemgetallen waar de boektitel naar verwijst.
Paolo Giordano bewijst met dit boek dat hij trefzeker de zieleroerselen van getroubleerde jongelingen onder woorden kan brengen. Dat is knap gedaan, alhoewel ik wel vond dat Giordano wel twee hele sneue karakters als hoofdpersoon heeft gekozen: de onbeholpenheid waarmee zij telkens weer in ongemakkelijke situaties terechtkomen is wel heel schrijnend. Verder vond ik het abrupte einde waarbij erg veel te raden overblijft ergens wel een beetje jammer.
Maar toch al met al een mooi boek dit. Lezen, of anders: de film kijken! Dat laatste is alleen al de moeite waard door de prachtige filmmuziek van stemkunstenaar en alleskunner van Mike Patton (in een vroeger leven zanger van Faith no More).