Van deze schrijver heb ik eerder enkele boeken gelezen (1 2) en daarmee heeft hij bewezen een uitstekende thriller-schrijver te zijn met een literaire kwaliteit. De vraag is alleen wel of hij dit ook bewijst met dit boek, één van zijn vroegere werken.
Het is een thriller over een getroubleerde Newyorkse politierechercheur die onderzoek doet naar een seriemoord. Op het eerste oog lijkt dit allemaal vreselijk clichématig: hoeveel rechercheurs met rafelrandjes (gedragsproblemen, gebroken gezin, drankprobleem, etc. ) bestaan er immers wel al niet? En daarbij: hoeveel boeken zijn er niet al geschreven over seriemoordenaars? (ik moet toegeven dat ik hier zelf ook aan heb bijgedragen, mijn eigen roman ‘Het ware paradijs‘ handelt ook over de zoektocht naar een seriemoordenaar).
Het is daarbij twijfelachtig of Ellory met zijn hoofdpersoon Frank Parrish die clichés weet te overstijgen. Natuurlijk; de hoofdpersoon maakt enige ontwikkeling door in het boek, met name in positieve zin omdat Frank weet te dealen met zijn vadercomplex, als hij bedenkt dat die (ooit een corrupte politie-agent) misschien minder erg was als gedacht. Maar intussen heeft Ellory wel vreselijk veel woorden nodig voor zijn verhaal. En dat wordt hierdoor ronduit langdradig als ook de zoektocht naar de seriemoordenaar niet echt opwindend kan worden. Hiermee is dit verreweg Ellory’s matigste boek dat ik heb gelezen. Mijn tip: lees één van de andere boeken van hem.