Dit bijzonder interessante boek bevat een zeer eigenzinnige en kritische visie op de huidige gezondheidszorg en ons moderne voedingspatroon. Van beide heeft De Leth geen hoge pet op. De reguliere gezondheidszorg is volgens hem alleen goed bij acute klachten, maar heeft geen antwoord op chronische ziektes. De gezondheidszorg is hiernaast overgemedicaliseerd, mede door de perverse invloed van de farmaceutische industrie en is ook nog eens veel te weinig gericht op preventie.
De voeding die de moderne mens tot zich neemt is hiernaast zonder meer belabberd volgens De Leth. Te eenzijdig, te veel verwerkt, te chemisch, steeds armer als gevolg van de landbouwmethodes die het land uitputten. Soms is de voeding zelfs giftig, en dan moet je niet alleen denken aan bijvoorbeeld de smaakversterker E621 (glutamaat) en suikervervanger E921 (aspartaam) waar De Leth in stevige bewoordingen voor waarschuwt, maar óók aan suiker. Volgens De Leth zou suiker, als het een nieuwe voedingsstof zou zijn geweest, door alle instanties meteen verboden zijn!
Het boek is niet alleen een theoretische exercitie (om niet te zeggen aanklacht), maar fungeert ook als zelfhulp-handleiding. Zo leidt het hoofdstuk over voeding tot vele voedingstips. Handig misschien, maar hierbij zakt de moed je wel een beetje in de schoenen, om eerlijk te zijn. Zelfs bijvoorbeeld granenbrood kan de goedkeuring van De Leth niet wegdragen, net als het gebruik van een –voor mij toch vrij onmisbare- magnetron.
Qua schrijfstijl zijn er voldoende op- en aanmerkingen te maken op het boek. Kromme omschrijvingen, grammaticafouten, onlogische redeneringen en vooral de nogal hakketakkerige stijl waarin een duidelijke structuur ontbreekt, leiden tot een niet altijd prettige leeservaring. Maar hoe dan ook zet dit boek je zeker aan het denken. Volgens De Leth is het nodig dat er een volledige omslag in het denken komt over voeding en gezondheid; een zelfde soort dogma-verschuiving als bij Galilei, die als eerste niet de aarde maar de zon een centrale plek gaf. En na lezing van dit boek heb ik sterk de indruk dat De Leth wel eens gelijk kan hebben!