Dit boek is het vuistdikke ‘requiem’ van de mastodont der Nederlandse Letteren, Adri ‘A.F.Th.’ van der Heijden, natuurlijk voor zijn vroeggestorven zoon Tonio. Doordat het verhaal heel dicht bij hem zelf staat en bij zijn, uiteraard, heftige emoties rond de dood van zijn zoon, is dit een heel indringend boek. Een boek ook waarin de schrijver veel van zichzelf en zijn vrouw Mirjam Rotenstreich bloot geeft en waarin hij zichzelf ook zeker niet spaart.
A.F.Th. doet dit allemaal in zijn karakteristieke vloeiende schrijfstijl, soepel switchend tussen verteltijden. Maar hij vraagt wel erg veel van de lezer door wel heel erg lang van stof te zijn: de ruim 600 pagina’s van de paperback-uitgave zijn wel erg veel voor dit in wezen toch simpele verhaal. Haal er minimaal een derde van af en je hebt een uitgebeend, maar ook een veel krachtiger roman over, zou je zeggen. Maar ondanks dat toch een zeer bijzonder, indringend boek.