Met dit boek rondt Smith de trilogie af die hij zo meesterlijk begon met ‘Kind 44’. Dit eerste boek was in de basis een ingenieus detectiveverhaal, dat ook nog een bijzonder beklemmende sfeer had omdat het speelt in het Rusland onder Stalin. Smith bracht in dit boek, en ook in de indringende opvolger ‘Kolyma’ de waanzin van het communistische regime tot leven.
En dan dus dit laatste boek, ‘Agent 6′, met natuurlijk ook weer Leo Demidov als hoofdpersoon. Ook in dit boek is de forte weer de bijzondere context waarin het verhaal plaats vindt. Smith lijkt echter wel moeite gehad te hebben een plot te verzinnen, want dat is, net als bij Kolyma al het geval was, toch weer een beetje vergezocht. Ongenadig is het ook weer, want nu moet Leo ondergaan dat zijn vrouw Raisa bij een soortement uitwisseling in de V.S. wordt vermoord. Vijftien jaar lang wordt hij verteerd door verdriet en verlangen te ontdekken wie de moord heeft gepleegd om daar -natuurlijk- aan het eind van het boek achter te komen. Maar dan heeft hij inmiddels al vele ontberingen moeten ondergaan en heeft hij jarenlang in het door de Russen binnengevallen Afghanistan gezeten.
Alhoewel de hele Afghaanse episode op zich interessant is, wreekt het zich toch wel een beetje dat dit nauwelijks van belang is voor het centrale gegeven in het boek: wraak nemen op Raisa’s moordenaar. Eigenlijk zitten we dus een heel lang een nevenverhaaltje van 15 jaar te volgen, voor we weer terug zijn met waar het verhaal echt over ging. Dit komt het verhaal niet ten goede.
Niet dat dit hiermee een slecht boek is, ik vond het zeer lezenswaardig. Maar je moet helaas wel constateren dat het boek waarmee Smith zijn trilogie beëindigt het minste is van de drie.