Dit boek gaat over de Italiaanse zakenman Pietro van wie, juist op het moment dat hij een vrouw uit zee redt, zijn eigen vrouw sterft. Het leidt ertoe dat hij zich er niet meer toe kan zetten te beginnen met werken en bivakkeert hele dagen met zijn auto voor de school van zijn dochter, die hij geen moment meer alleen kan laten. Mijmerend bekijkt hij die kinderen, en hij verlangt naar die kalme chaos die ze uitstralen.
Pietro wordt gek genoeg al snel een soort goeroe voor zijn collega’s, die midden in een traumatische fusie zitten. En zo lijkt langzamerhand alsof niet Pietro degene is die ontspoord is, maar vooral de wereld om hem heen.
Ik vond dit boek best aardig, maar toch niet altijd even vermakelijk. Veronesi schrijft best goed, maar hij weet het nogal statische en weinig interessante basisgegeven van dit boek niet boeiend genoeg te houden. Daarom wat mij betreft slechts 2 uit 5 sterren..