Het concept van de onsterfelijkheid heeft me altijd gefascineerd. En het heeft een paar gedenkwaardige personages opgeleverd in enkele van mijn favoriete boeken. Ik heb het dan bijvoorbeeld over Melanie Fuller (uit ‘Carrion Comfort’ van Dan Simmons) en Hugo Lamb (uit ‘The Bone Clocks‘ van David Mitchell).
Natuurlijk heb ik ook meerdere malen geprobeerd de thematiek ter hand te nemen. In zekere zin heb ik me hier met Raso van Kaam, die in De Kliniek uit de dood terugkeert al eerder aan gewaagd. Maar een èchte onsterfelijke, daar had ik nog nooit over geschreven. Tot ik een geschikte manier vond, in de vorm van een monoloog, waarin een onsterfelijke in vier sessies zijn verhaal vertelt aan een ongeziene toehoorder.
Voor dit lange verhaal ben ik schatplichtig aan onder meer de ‘Donkere Toren’ van Stephen King en het stripboek ‘De schaduwen voorbij’ van scenarist Jean van Hamme.
Lees hier de vier delen:
1. Een wens
2. De dood
3. Het leven