Categorie: Alle recensies van films en tv-series

Deze serie draait om een rijkeluisgezin dat, nadat te zijn bedonderd door de manager en financieel aan de grond raakt, gedwongen is te gaan wonen in een motel in het onaanzienlijke durp Schitt’s Creek. De heerlijke personages: vader Johnny, moeder Moira met al haar pruiken en de volwassen kinderen Alexis en David, maken dit een kostelijke serie, waarin het continu weer botst met de bewoners van Schitt’s Creek. Heerlijke serie, ik ga me zeker ook nog aan vervolgseizoenen wagen!

Deze serie is maar om één reden fascinerend: de vraag hoe het kan zijn dat de grote Arnold Schwarzenegger zich heeft geleend om in deze ‘hot steaming mess’ de hoofdrol te spelen. ‘Fubar’ is blijkbaar bedoeld als komische actieserie waarin alles draait om een kibbelende vader en dochter, die allebei geheim agent blijken te zijn. Maar waar bijna ditzelfde basisgegeven centraal stond in de heerlijke film ‘True Lies’, slaat dat hier dood. Alles in deze serie voelt mislukt, cheap, lame en onbeholpen aan. Wat een kolossale flater!

Hierna weer de filmrecensies, van goed naar slecht:
| The Phoenician Scheme
| MI8: The Final Reckoning
| Beast
| BlackBerry
| The Alpinist
| Ton Holt’s The Portable Door
| Hudson Hawk

De volledige reviews na de break!

Lees verder “Filmrecensies Mei-Juni ’25”

Deze animatieserie gaat over hoe de onnozelaar Jonathan Fall kapitein wordt gemaakt van een cruiseschip waarop nogal wat dingen gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen. Dat basisgegeven is het recept voor 10 kostelijke episodes vol absurdistische en ook heel goed geslaagde komische verwikkelingen.

Een slim gemaakte serie met leuke personages! Laat seizoen 2 maar komen!

Deze docu-serie die ik tegenkwam op RTL-Z, brengt op een redelijk genietbare wijze in beeld hoe de filmtrilogie ‘The Lord of the Rings’ tot stand kwam. Dat is boeiende materie, want velen achtten de sf-klassieker van Tolkien onverfilmbaar, tot de New-Zeelander Peter Jackson zich er aan waagde. Allereerst met Harvey Weinstein (bekend, nee: berucht van die #metoo-affaire), en later zónder hem (Het is dus niet voor niets dat de opper-Ork uit film 3 zo erg op op Weinstein lijkt!). Want uiteindelijk zou het kleine label New Line Cinema het project op zich nemen; en daar bijna aan onderdoor gaan… Zo is dit een boeiende docu-serie, die en passant nog in gaat op de ill-fated prequel-trilogie ‘The Hobbit’, wederom geregisseerd door Peter Jackson, maar nu met gepaste tegenzin….

Deze Netflix-serie is in alles een typische klassieke detective. De Sherlock Holmes-achtige speurneus Cordelia Cupp (heerlijke rol van Uzo Aduba) moet uitknobbelen wie A.B. Wynther, ‘chief usher’ van het Witte Huis, heeft vermoord. Die laatste wordt gespeeld door Giancarlo Esposito trouwens, de acteur die ons het monumentale karakter Gus Fring (BB èn BcS) gaf.

De serie is licht van toon, lekker vlot en excentriek gemonteerd en verschiet soms bijna van kleur naar comedy. Er is genoeg te genieten, alhoewel de serie soms wel wat te uitleggerig wordt, bijvoorbeeld door die scenes op een hoorzitting. Ook wordt het nergens ècht geraffineerd. Maar het archetypische einde, waarin rechercheur Cupp iedereen bij elkaar roept om de dader te onthullen is dan weer kostelijk. Grappig ook dat elke naam van een episode refereert aan een klassiek detective-verhaal!

Dus toch al met al een prima genietbare serie!

Hierna weer de filmrecensies, van goed naar slecht:
| Elvis
| Young Hearts
| The Boy and the Heron
| Becoming Madonna
| Minions: The Rise of Gru
| Star Trek: Beyond
| Nobody

De volledige reviews na de break!

Lees verder “Filmrecensies Maart-April 2025”

Deze serie blijft wat mij betreft de kers op de Netflix-taart, die je elke weer met smaak consumeert.

Nog steeds is het basisidee van maker Charlie Brooker dat hij in beeld brengt welke invloed technologie kan hebben op de mens in de zeer nabije toekomst. Maar de serie ontwikkelt zich nog steeds; zo is de aflevering Eulogy een prachtig fijnzinnig portret van een man die ooit brak met zijn vriendin en daar nooit echt overheen kwam. Heel mooi gedaan.

En de geweldige slotepisode brengt ons terug bij de USS Callister, inderdaad: dat kostelijke verhaaltje over hoe de bouwer van een enorme sim-wereld, Infinity, zich verliest in zijn liefde voor een oude ‘Star Trek’-achtige sf-serie. Inmiddels is hij dood (of toch niet?) en moet Nannette zich als kapitein staande houden. En dat is nog niet makkelijk!

Geweldig, wat een dijk van een serie is dit!

Deze korte Engelse tv-serie van 4 episodes begint met een gewelddadige politie-inval waarbij Jamie, op het eerste oog een heel normale 13-jarige Engelse jongen, ruw van zijn bed wordt gelicht en wordt afgevoerd in een arrestantenbus. Heel even denk je dan nog dat je misschien in een detective beland bent; die jongen is vast, zoals hij zelf ook zegt, onschuldig en natuurlijk zal dat uiteindelijk na veel speurwerk ook vast uitkomen. Toch?

Niet dus, want al heel snel blijkt deze serie een hele andere kant uit te gaan. In een bijzondere filmstijl waarin elke aflevering in één lange take opgenomen is (of lijkt), zijn we getuige van hoe Jamie opgepakt wordt, hoe de politierechercheur navraag doet op zijn school, hoe Jamie wordt ondervraagd door een psychologe en -ten slotte- hoe Jamie’s ouders en zusje proberen om te gaan met alles. En dat wordt al snel heel beklemmend en vaak heel indringend en emotioneel.

Deze serie is dus zeker geen who-dunnit, maar veel meer een wrang portret van hoe mis het kan gaat met een opgroeiende adolescent als Jamie, in deze verwarrende tijden van sociale druk via de socials, met dingen als Incel, 80%/20% en Andrew Tate. Met name de derde aflevering is huiveringwekkend goed, als Jamie en zijn psychiater een intrigerend verbaal kat-en-muisspel met elkaar spelen. Fantastisch goed gedaan dit!