Filmrecensies September – Oktober 2019

Van goed naar slecht:
| Rocketman
| El Camino
| Ad Astra
| Once upon a time in Hollywood
| Joker
| Donnie Brasco
| Suzy Q
| Tolkien

Na de break de volledige recensies!


filmRocketman | De vergelijking van deze biopic over (de jongere jaren van) Elton John met ‘Bohemian Rhapsody‘ (de biopic over Freddy Mercury) is snel gemaakt. Velen vonden laatstgenoemde film best geslaagd, maar daar kan ik echt niet bij, want die film vond ik tenenkrommend slecht: zielloos, onoprecht en een slap doorgekookt script, dat van alles niets was. De film ‘Rocketman’ laat gelukkig zien hoe je zo’n biopic wèl moet maken: als meeslepende exorbitante semi-musical die je van begin tot eind geboeid houdt. Door de uitbundige choreografieën bij de liedjes, de vele visuele vondsten, de uitstekende acteurs, maar ook door het echt roerende en meeslepende verhaal. Meer dan uitstekend gedaan dit, echt super!

filmEl Camino | Waar de legendarische tv-serie ‘Breaking Bad‘ met ‘Better Call Saul‘ een net-niet geweldige prequel-serie kent, is dit wèl een geweldige sequel-film (volg je het nog?). We zien dus wat er gebeurt met Jesse Pinkman ná de shoot-out waarin Walter White zich vlak voor zijn dood min of meer voor hem opoffert. Die Jesse is zwaar getekend (zelfs fysiek) door alles wat hij heeft moeten doorstaan en moet nu uit de handen van de zeer massaal uitgerukte politie blijven. Met hulp van zijn oude vrienden Skinny Pete en Badger wordt hij op weg geholpen, maar lukt het hem? Dit is een fantastische terugkeer naar het BB-universum! Smullen!

filmAd Astra | Hoofdpersoon in deze SF-film is Brad Pitt als Roy McBride, die hoort dat zijn vader, de legendarische astronaut Clifford McBride, wellicht toch nog leeft. Maar de vraag is of hij zich, daar in de ringen van het verre Neptunus waar hij zich al jaren ophoudt, inmiddels niet tegen zijn opdrachtgevers gekeerd heeft; als een soort SF-tegenhanger van Kurtz dus. Op die vraag moet Roy McBride antwoord zien te vinden als hij zijn vader probeert terug te vinden, met tussenstopjes op de Maan en Mars. Dit alles leidt tot een fijnbesnaarde sf-thriller met een oprecht en uitstekend verhaal en veel emotionele diepte. Echt heel erg goed gedaan!

filmOnce upon a time in Hollywood | Quentin Tarantino, de regisseur van het onvolprezen ‘Pulp Fiction‘ neemt je mee naar het Hollywood van eind jaren zestig. De film zit boordevol melancholische beelden van een inmiddels verloren Hollywood èn referenties naar alles uit de (film-)cultuur van die tijd, waaronder een stoet van historische personages, zoals Steve McQueen, Bruce Lee en Sharon Tate. Het verhaal lijkt intussen te draaien om filmster Rick Dalton (Leonardo DiCaprio) en zijn stuntman Cliff (alweer Brad Pitt). Rick is over zijn hoogtepunt heen en weet dat: zo speelt hij in misschien wel de beste scene van de film op fantastische wijze de bad guy in de serie ‘Lancer’, terwijl hij ondertussen mentaal op instorten staat. Intussen leert stuntman Cliff de commune van Charles Manson kennen. En dan pas blijft dat deze film, die een hele tijd een beetje richtingloos lijkt, toewerkt naar een zelfde soort alternatieve geschiedschrijving als ‘Inglorious Basterds‘; waarin Hitler omkomt bij een aanslag in een Parijse bioscoop. Want in deze film belanden drie onderdanen van Charles Manson, die opgedragen waren Sharon Tate te doden, bij het huis van de buurman! Dat van Rick Dalton natuurlijk, waar Cliff en diens vechthond ook net aanwezig zijn. En in een Tarantineske geweldsexplosie neemt de geschiedenis dan een iets anders loop! Deze negende Tarantino is al met al zeker niet zijn beste, maar wel weer eye-candy van het hoogste niveau!

filmJoker | Deze film gaat over de wordingsgeschiedenis van ‘The Joker’, de arch-nemesis van Batman. Een personage waar ik ook al eens een verhaal over geschreven heb overigens. Deze film kiest hierbij een grimmige toon, want nee: het verhaal is niet erg vrolijk. Joaquin Phoenix portretteert Arthur Fleck als een getroubleerd personage, die werkt bij een clowns-bureau, de onbereikbare wens heeft stand-up comedian te worden, maar intussen vooral bezig is met de zorg voor zijn zieke moeder (fysiek èn mentaal bedoel ik dan). De frustratie over de keiharde buitenwereld bouwt zich steeds meer bij hem op en dat moet wel tot een ontploffing komen. Al met al is dit een zeer sterke film met een briljante hoofdrol. Maar wel een film die een inktzwart wereldbeeld laat zien; je gaat hem niet heel snel voor de leuk nog een tweede keer zien…

filmDonnie Brasco | Tegen deze film liep ik aan op kanaal ‘Spike’ (ja, dat bestaat echt!) Nu is het normaliter beproeving om op conventionele tv een film te kijken (door alle reclames), maar dat weerhield me in dit geval toch niet de hele film (die ik wonderlijk genoeg nooit gezien had) uit te kijken. Want boeiend is het: een uitstekend gemaakt misdaad-drama met uitstekende rollen van met name Al Pacino en ook Johnny Depp en Michael Madsen. Bijzonder hoe Al Pacino in drie misdaad-films (The Godfather, Scarface en deze) drie toch totaal verschillende karakters speelt!

filmSuzy Q | Deze film is met name misschien wel de doorbraakfilm van niet alleen Carice ‘Melissandre‘ van Houten, maar ook Martin Koolhoven, de regisseur van het uitstekende Brimstone en de verteller in die hele aanstekelijke docu-serie over films. En ook aan deze film zie je wel het vakmanschap af van beiden. Toch was ik niet helemaal overtuigd, door het toch eigenlijk niet zo opmerkelijke script. Daarom niet meer dan een redelijke film.

filmTolkien | Deze film gaat over het leven van J.R.R. Tolkien en hoe hij er toe kwam zijn epische meesterwerk ‘The Lord of the Rings‘ te schrijven. En dat vond ik best een boeiend verhaal. Al vroeg wees belandt hij toch op een universiteit, waar zijn belangstelling voor taal wordt aangewakkerd. Hetgeen ertoe zal leiden dat hij diverse talen ontwikkelt en daar vervolgens eigen mythologieën bij bedenkt. Zijn ervaringen als soldaat in WOI zijn al even bepalend voor hem, als we beter begrijpen hoe Mordor is ontsproten uit zijn brein en hoe hij aan Samwise Gamgee is gekomen. Deze film kreeg lage beoordelingen, maar dat vind ik niet helemaal terecht. Ik vond dit een bij vlagen mooie met veel gevoel gemaakte biopic over misschien wel de grootste schrijver ooit!